Even wist ik niet zo goed waar gaat deze tentoonstelling over? De kunstenaars passen bij elkaar, al is de beeldtaal niet altijd hetzelfde er is een vergelijkbare balans tussen beeld en inhoud. De tentoonstelling zit goed in elkaar, ruimtes verwijzen soms met kleine details erg goed naar elkaar en het vorm een geheel.
Maar eenmaal thuis gekomen en naar de foto’s kijkend viel me ineens op hoeveel dingen er te zien zijn. Daarmee bedoel ik niet de hoeveelheid werken, maar objecten die als object zijnde worden ingezet om tot beeld te komen of onderdeel uitmaken van het tot beeld worden. Het beste voorbeeld daarvan is tevens het werk wat meester Lotte Geeven (1980) samen met de andere kunstenaars maakte, het werk bestaat uit vele rode bekertjes die zo aan elkaar gelijmd zijn dat er een beeld ontstaat. Het ene moment zie je de bekertjes, het andere moment het beeld. Maar vergelijkbare structuren vind je bij alle kunstenaars; Almudena Crespo assembleert objecten tot collages, Janina Frye gebruikt citroenen als beeldelement, Jerome Daly plaatst zelfs een trap in de ruimte zodat je de trap op moet voordat je de foto kunt zien en tenslotte Julie Lesenne die een hoop objecten aan elkaar koppelt en zo een ruimtelijke collage maakt.
Het mooiste is, het valt niet zo op dat al deze kunstenaars zo werken. Ze tonen vooral hun werk in een mooie balans tot elkaar. Eigenlijk een beetje zoals ik denk dat een tentoonstelling in dit project optimaal tot zijn recht komt. Iedere kunstenaar profileert zichzelf op zijn eigen wijze in harmonie tot alle anderen.
Lotte Geeven
Almudena Crespo | Brussel
Janina Frye | Den Bosch
Jerome Daly | Maastricht
Julie Lesenne | Gent
Deze presentatie is nog tot en met 19 januari bij Kunstpodium T te Tilburg.
Laat een reactie achter;