Kunstpodium T; Leerling/Meester expositie #10: Marjan Teeuwen

Als je een kunstwerk aanschouwt laat die zich vaak lenen voor meerdere interpretaties. Een goed kunstwerk heeft interpretatiemogelijkheden die soms ver uit elkaar liggen en zelfs tegenstrijdig zijn. In die zin kun je spreken van een ruimtelijkheid aan interpretaties, een holistische betekenis dus.

Maar wat als het kunstwerk niet inhoudelijk een holistische benadering heeft, maar formeel. Dat het kunstwerk niet aan betekenissen meerdere aanknopingspunten heeft, maar bijna letterlijk in de ruimte zonder direct een ruimtelijk kunstwerk te hoeven zijn ? Ik denk dat de kunstenaars van deze editie van Leerling Meester een bepaalde vorm van omgang met de ruimte hebben die niet ruimtelijk is in de drie dimensies, maar in de benadering van het werk zelf. Dat betekend niet dat het aan betekenissen een complex veld beslaat, maar wel in haar formele zin.

Het werk van Emanuel Riksen is misschien het meest illustratief voor wat een holistisch formeel werk zou kunnen zijn. Je ziet een glazen plaat, net iets van de vloer met een TL-licht aan het eind. Doordat het glas tevens een spiegelende zijde heeft en op een spiegel (of spiegelend glas) ligt, krijg je een ruimtelijke entiteit te zien, die er in feite niet is. Hiermee is het werk zowel wel ruimtelijk (letterlijk) als nauwelijks (namelijk een centimeter of 7, zo hoog als de TL is).

Bij het werk van Robin Gerris is bijvoorbeeld weer heel duidelijk dat de kern het fotomateriaal is wat hij gebruikt, terwijl het wel degelijk ruimtelijk werk oplevert. Toch ligt duidelijk de focus op het platte, terwijl het een ruimtelijk werk is. Of je zou het een sculptuur kunnen noemen met een prominente voorkant.

Marjan Teeuwen
Emanuel Riksen | Maastricht
Lara Verlinde | Gent
Janine van Oene | Utrecht
Robin Gerris | Tilburg