Kunstpodium T; Leerling/Meester expo#6: Jaap Scheeren

Afgelopen donderdag opende alweer de zesde editie van het Leerling/Meester project bij Kunstpodium T waarmee we halverwege het seizoen komen. Deze keer is Jaap Scheeren (1979) de meester.

Jaap Scheeren
Janna Banning | Den Bosch
Maartje Oostdijk | Utrecht
Saemundur Thor Helgason | Amsterdam
Dagmar Baars | Tilburg

Het is deze keer aan de rommelige kant. Het is niet duidelijk van wie wat is en het geheel lijkt af en toe letterlijk met duct tape aan elkaar vast te zitten.

Visitekaartjes

Dat lijkt de intentie te zijn geweest: het verwarren van de toeschouwer. Soms is er geen context, zoals bij Maartje Oostdijk, zodat het werk alles aan betekenis kan zijn. In het geval van Janna Banning en Dagmar Baars is er zo veel te zien, dat het ook alles kan zijn. In die zin is Saemundur Thor Helgason de enige die met zijn werk een zeker formeel veld als bezigheid lijkt te hebben in de videokunst. Al is dat met twee werken ook lastig te zien.

Er is gekozen voor de ‘iedere student een ruimte en de meester hangt er een werk bij’-aanpak. Dit werkt alleen bij de ruimte van Saemundur Thor Helgason iets minder goed, want een fotowerk van Scheeren op een plek tonen waar enkel gebeamd wordt, maakt het natuurlijk lastig het fotowerk te bekijken. Wel is die ruimte door Scheeren behandeld met een kartonnen wand. Deze ingreep is zowel functioneel als een goede combinatie.

Janna Banning

De eerste ruimte is voor Janna Banning die een breed spectrum aan media hanteert. Formeel en steeds los benaderd zijn het zeer overtuigende werken. De foto is goed, het schilderwerk is goed, etc. etc. , het zouden allemaal andere kunstenaars kunnen zijn. Toch is dit niet het geval. Daar zit hem ook direct het probleem, de werken lijken zo autonoom dat de wisselwerking tussen die werken erg complex is. Ik vermoed dat er te weinig werk is om toegang te krijgen, of dat de keuzes nog niet specifiek op elkaar zijn uitgespeeld (ofwel, de dialectiek tussen de beelden). Toch boeit dit werk juist door die onduidelijkheid ook enorm, er ontstaan veel vraagtekens van het hoe en waarom.

Janna Banning

Janna Banning

Janna Banning

Janna Banning

Janna Banning

Maartje Oostdijk

Het meest elementaire is Maartje Oostijk die  twee werken toont. Bladeren van een plant of boom en een foto. Het geeft de suggestie dat het gaat om hoe dit werk zich verhoudt tot die ruimte.

Maartje Oostdijk

Maartje Oostdijk

Dagmar Baars

Het contrast kan bijna niet groter zijn dan de vorige met Dagmar Baars, de vloer moet er aan geloven en de wanden zijn allemaal gebruikt. Er hangen kleine, wat zijn het eigenlijk, werkjes aan de muur tussen een stukje plexiglas. Op de vloer is met stoepkrijt een tekst geschreven en er hangt een lap.

Dagmar Baars

Dagmar Baars

Dagmar Baars

Dagmar Baars

Dagmar Baars

Saemundur Thor Helgason

Het werk van Saemundur Thor Helgason is videowerk wat formele zaken van film (tijd van beeld en hoe een camera daarmee omgaat) behandelt. Beelden worden vertraagd, bewogen en zoeken een ‘landschap’ af. De presentatie van beamers in kartonnen dozen lijkt van Jaap Scheeren af te komen.

Saemundur Thor Helgason

Saemundur Thor Helgason

Jaap Scheeren

Het werk van Jaap Scheeren is zoals gezegd bij iedere ruimte toegevoegd. Al moet ik ook bekennen het werk van hem bij de ruimte van Dagmar Baars niet te hebben ontdekt.

Jaap Scheeren

Deze tentoonstelling is tot dusver de meest onduidelijke die ik gezien heb bij Kunstpodium T. Dat is enerzijds positief en anderzijds negatief. Doordat het niet direct duidelijk is blijft het knagen. Dat zet aan tot denken en dat is een van de grootste krachten die kunst heeft.

Is nog te zien tot en met volgende week zondag bij Kunstpodium T.