Aflevering 2 van de leerling meester expo verloopt anders dan de eerste. Helaas konden we niet bij de opening zijn vanwege verplichtingen elders, maar dat geeft wel de kans om eens rustig op ons gemak rond te kijken. Wat valt er dan op? dat de expomentaliteit anders is, anders en minder veilig dan de vorige. De bekende eilandjes zijn verdwenen, alle deelnemers (de leerlingen en de meester) hebben het opengetrokken. De individuele angst om het werk te preserveren tegen storende factoren, zoals het werk van een collega, is aan de kant gezet om er een waardige expo van te maken. Dat in combinatie met de subtiele ingrepen van van Dessel zorgt voor een verrassend geheel.
Kris van Dessel
Merel Maslowski | Den Bosch
Ellen Pil | Antwerpen
Linda Maaskant | Tilburg
Ivo Hendrikson | Rotterdam
Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik aanvankelijk het werk van Kris van Dessel over het hoofd heb gezien. Het duurde even voordat ik de vervormde lichtrails als ingreep in de ruimte kon zien. Ik had schilderingen verwacht, maar zoals ik net zie is dat gedateerd werk van van Dessel. Ivo Hendrikson legde mij uit dat alle kunstwerken (op een klein werkje op papier na) op locatie zijn gemaakt, waarbij het gegeven van de ruimte zelf een belangrijke rol speelde. En dat het geheel in vier dagen hard werken tot stand is gekomen.
De ruimte zelf, of de picturale reactie op de ruimte lijken aan te sluiten bij de architecturale blik van Kris van Dessel. Soms wordt dit gegeven op tweedimensionale manier benaderd zoals in het werk van Ellen Pil en Merel Maslowski. Ellen Pil presenteert een muurschildering die me doet denken aan de schilderingen van Kris van Dessel. De schildering kan worden gezien als vermeerdering van de ruimte.
Verder presenteert ze het enige werkje dat voor de samenwerking is gemaakt.
Ivo Hendrikson presenteert indrukwekkende geluidssculpturen. Waarbij de geluiden net iets boven de vloer worden opgevangen in halve bollen. Deze vibraties worden getransporteerd naar een andere ruimte, waar ze in aan elkaar gekoppelde boxen in geluid en beeld worden omgezet. Het snoer dat tussen de boxen is bevestigd vormt een visuele en klinkende weerslag van de geluiden in de andere ruimtes. Het thema ruimte lijkt hier op allerlei verschillende manieren samen te komen.
Deze specifieke bol is wat zachter gezet dan de andere om een loop met het uitgezonden geluid te voorkomen. Leuk om te zien dat er eens iets gebeurt met het geluid en de akoestiek in kunstpodium T. Die laat soms wel iets te wensen over, maar kan door het werk van Ivo Hendrikson nog eens overdacht worden.
Het plafond dient als drager voor het werk van Kris van Dessel.
Om de andere ingrepen te zien zult u echt zelf naar Kunstpodium T moeten gaan. Interessant om te zien dat alle facetten van de ruimte; fysiek, optisch, vocaal, geur, boven, onder en de muren worden aangesproken.
Zo presenteert Linda Maaskant een sculptuur die door zijn geur alle ruimtes met elkaar verbindt. De ruimte waarin het werk te zien is, is niet te betreden; er ligt schapenwol. De vette wol zorgt voor een interessant beeld maar zeker ook voor een penetrante lucht.
Verder presenteert ze een houten sculptuur.
En dan is er nog het werk van Merel Maslowski. Secure minimalistische tekeningen die site-specific gemaakt of opgehangen zijn. Helaas had mijn camera er hier en daar wat moeite mee.
Ga dus vooral nog even langs kunstpodium T, voor al het werk dat zo moeilijk fotografisch viel vast te leggen, zoals de sinusgolven van Ivo Hendrikson, de schapenlucht, de ingrepen van Kris van Dessel en de niet te fotograferen tekeningen van Merel Maslowski.
De tentoonstelling loopt tot 27-02
Laat een reactie achter;