Kunstpodium T; Leerling/Meester expo#10: Griet Menschaert

De vorige editie (#9 met Suchan Kinoshita) heb ik helaas in verband met drukte bij mijzelf gemist. Dat kan gebeuren dus vandaag met de verf aan mijn vingers op de fiets gesprongen om dit keer wel te kijken.

Griet Menschaert
Annemarijke op de Laak | Tilburg
Astrid de Pauw | Rotterdam
Eva de Jonge | Den Bosch
Evelien Gudden | Tilburg

Het is een lastige editie om naar te kijken. Niet omdat het werk heel conceptueel of inhoudelijk hoogdravend maar omdat de werken erg veel op elkaar lijken. Formeel zijn er zo veel aanknopingspunten dat het werk soms door elkaar heen gaat lopen. Soms werkt dat heel erg goed, en verfrissend, hier gaat het een ander soort chemie aan.

Ze lijken allemaal iets te willen vertellen over wat kunst zou moeten zijn. Kunst zou iets onderzoekends moeten hebben wat zowel formeel als inhoudelijk iets verteld. Zo lijkt het hier althans. Alle werken hebben een formele oorsprong, vanuit een handelen of maken ontstaat een beeld dat bepaalde symbolische kwaliteiten oplevert. Bijna letterlijk, bepaalde beelden betekenen simpelweg iets.

Zou kunst iets moeten zeggen? Een vraag waarop ik zelf liever zou antwoorden dat het dat liever niet direct doet, immers, daarom is er beeld. Maar een beeld als communicatief gegeven is natuurlijk wel relevant. Een beeld moet iets beeldends zeggen. Daar slagen de studenten duidelijk in. Maar overstijgt dat beeld ook zijn betekenis? Dat is dan weer lastig.