Kunstpodium T; Leerling/Meester expo #11: Matthijs Bosman

Vandaag opende een nieuwe tentoonstelling bij Kunstpodium T. Maar eigenlijk was er geen tentoonstelling. Heel strikt genomen waren er teksten te zien over werken die er te zijn hadden kunnen […]

Vandaag opende een nieuwe tentoonstelling bij Kunstpodium T. Maar eigenlijk was er geen tentoonstelling. Heel strikt genomen waren er teksten te zien over werken die er te zijn hadden kunnen zijn.

De studenten onder leiding van Matthijs Bosman vonden dat het hoogst haalbare van een tentoonstelling was dat er over geschreven werd. Daarop nodigde ze de oude persberichten schrijfster van Saatchi en Hirst (White Cube?) uit om over hun fictieve werk te schrijven. Sinds kort schrijft ze voor enkele webmagazines.

Op zich een radicaal idee, geen werk laten zien maar alvast het hoe dat werk kan functioneren in een kunstwereld uitzoeken. Als ervaring voor de jonge kunstenaars lijkt me dit een heel waardevolle les. Toch heb ik wel mijn kanttekeningen op de ambitie. Als je enige ambitie is het krijgen van een reactie van een schrijver is dat wel een beetje een sneue bedoeling. Een criticus of een beschouwer is ook maar 1 iemand. Vertegenwoordigt die meer waarde omdat die hoger staat op de sociale kunstladder? Of omdat dat je bereik vergroot? Wat is van waarde en wat is van betekenis binnen de wereld?

Maar de vragen die een dergelijke tentoonstelling/werk/tekst oproept vind ik wel scherp. In hoeverre moet je werk nog ‘echt’ zien. Ik weet dat er genoeg mensen kunst kopen aan de hand van een vaag plaatje op het internet. En heb je eigenlijk nog wel een afbeelding nodig? Het gekke is dat je met het lezen van een tekst toch een beeld krijgt. Het doet een beetje denken aan de Statements van Lawrence Weiner die in de jaren 60 een boekje maakte met enkel niet-specifieke beschrijvingen van een werk. Iets uit de richting van ‘groene verfvlek op de houten vloer’. Je hebt direct een beeld en toch hoeven ze niet per se uitgevoerd te worden. Dat geldt hier ook.

Het interessante is dat de kunstenaars nu dus kunnen gaan reageren. Als ze elk dit werk uitvoeren met hun eindexamen wordt het nog spannend.

Uiteindelijk een scherp concept wat een hoop vragen oproept. To be continued dus.

 

Matthijs Bosman 

Georgia Haagsma (schrijver)

Flora Woudstra | Rotterdam
Liaf Lijbers | Den Bosch
Lin Gerritse | Arnhem
Willeke van Ravenhorst | Arnhem

Entreeteksten overzicht

Entreeteksten overzicht

Entreetekst 1

Entreetekst 1

Entreetekst 2 door Georgia Haasgma

Entreetekst 2 door Georgia Haasgma

Lin Gerritse - Expand Human Boundaries - Tekst door Georgia Haagsma Overzicht

Lin Gerritse – Expand Human Boundaries – Tekst door Georgia Haagsma Overzicht

Lin Gerritse - Expand Human Boundaries - Tekst door Georgia Haagsma

Lin Gerritse – Expand Human Boundaries – Tekst door Georgia Haagsma

Willeke van Ravenhorst - Als Tijd Ruimte Wordt - Tekst door Georgia Haagsma

Willeke van Ravenhorst – Als Tijd Ruimte Wordt – Tekst door Georgia Haagsma

Matthijs Bosman - De Spullen van Peter - Tekst door Georgia Haagsma

Matthijs Bosman – De Spullen van Peter – Tekst door Georgia Haagsma

Liaf Lijbers - Pool - Tekst door Georgia Haagsma

Liaf Lijbers – Pool – Tekst door Georgia Haagsma

Flora Woudstra - Glass Encounter - Tekst door Georgia Haagsma

Flora Woudstra – Glass Encounter – Tekst door Georgia Haagsma

Is nog tot en met 14 april te zien bij Kunstpodium T te Tilburg. Maar in feite heb je dus volgens de kunstenaars en de schrijver genoeg aan de tekst en die is hier ook te lezen.