Het nieuwe seizoen van Kunstpodium T Leerling/Meester is weer ingegaan, alleen heet het dit jaar Apprentice/Master. Niet omdat het hipper klinkt maar omdat er een veel meer internationale oriëntatie is, de studenten van dit jaar komen uit heel Europa; Academies uit Praag, Tilburg, Utrecht, Limerick, Brussel, Gent, Dublin, Nothingham, Maastricht en Rotterdam.
Een kanttekening is dat opmerkelijk genoeg twee van de drie academies uit de regio (namelijk Breda en Den Bosch) niet deelnemen dit jaar. Dat is jammer want het heeft pas zin om mensen van ver te laten komen als er een uitwisseling is met de regio, dat kunstenaars dingen van elkaar over nemen. Helaas levert de academie van Tilburg hoofdzakelijk weinig praktiserend kunstenaars maar juist docentschappen op, daarmee komt het waarschijnlijk niet verder dan een eenmalig contact omdat echte uitwisseling uiteindelijk uit zal blijven want de andere academies leveren wel hoofdzakelijk praktiserend kunstenaars.
De impuls die Kunstpodium T in het verleden aan de kunstenaars uit de omgeving van Brabant heeft kunnen geven, krijgt hiermee aanzienlijk minder vervolg omdat de kans op structurele uitwisselingen dus met ruim 66% gedaald is. Dat maakt het zowel voor de organisatie als de regio met haar kunstenaars een gemiste kans. Extra opmerkelijk, de jaarmeester (de curator van alle meesters die dit seizoen deelnemen) van dit jaar is Thom Puckey (die vorig jaar mee deed als meester) die nota bene jarenlang verbonden was aan de academie van Den Bosch.
De eerste tentoonstelling heeft als meester Piet Dieleman (1956). Hij nam net als alle andere edities aan aantal bijna afstuderende kunstenaars onder zijn hoede om samen tot een tentoonstelling te komen. Voor veel kunstenaars de eerste tentoonstelling in hun kunstenaarsloopbaan. De aanstormende talenten van deze editie zijn:
Katie Flood (UK)
Stef van den Dungen (NL)
Zeli Bauwens (BE)
Carlos Alfonso (CO)
De kunstenaars hebben met elkaar gemeen dat ze allemaal vanuit de materie het beeld laten verschijnen. Hoe het gemaakt is, is tevens het beeld en de betekenis. Het werk van Dieleman is wat dat betreft ook een goed voorbeeld. Het zijn klodders verf in grijstonen op een doekje, niets meer, niets minder. Het beeld wat daarmee ontstaan is, laat zien wat hoe het gemaakt is, maar ook dat het vervolgens transformeert naar iets wat (mogelijkerwijs) meer betekenis krijgt. Bij al deze kunstenaars lijkt het materiaal daarmee van evident belang, maar altijd met de vraag wat het meer kan zijn dan alleen dat materiaal.
Dat kan leiden tot zowel kleine poëtische ingrepen zoals de met tapijt ingepakte stenen van Bouwens al grote statements zoals de zwarte wand van Van den Dungen. Het werk van Alfonso zit daar dan weer tussenin waarbij er meer dan genoeg details zijn, maar toch overheerst de grote groene ingreep in de hele ruimte die de eerste indruk geeft.
Dit alles bij elkaar levert een tentoonstelling op die zowel visueel als conceptueel weet te prikkelen wat het tot een geslaagd geheel maakt. Ik hoop dat ik het komende seizoen tijd heb om nog een hoop andere goede edities te zien zoals deze.
(op het papier staat steeds weer de Sephirot met de volgende tekst in grijs Arial er overheen;)
As buds give rise to fresh buds, they branch out. I believe with each generation the Tree of Life fills the crust of the earth wit dead and broken branches, and covers the surface with its ever-branching and beautiful ramifications.
Since the energies are the basis of all Creation, the Tree of Life can potentially be applied to any area of life, especially the inner world of Man, from subconscious all the way to the higher self.
The Man has now become like one of us, knowing good and evil. He must not be allowed to reach out his hand and take also from the tree of life and eat, and live forever.
Deze eerste editie van Kunstpodium T is nog tot en met 16 november te zien te Tilburg.
Laat een reactie achter;