Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst

Afgelopen zondag was de laatste dag dat de Schildersprijs nog even te bezoeken was. Ik moest die dag naar Amsterdam en moest en zou de schildersprijs dit jaar zelf ook nog bekijken. Zo gezegd, zo gedaan.

Aanvankelijk was ik enigszins teleurgesteld over de kwaliteit van dit jaar. Niet zo zeer slechte kunstenaars of werken, maar veel erg veilig werk. Dat Navid Nuur de prijs wint vind ik ook vreemd. Niet omdat het een slechte kunstenaar is, integendeel zelfs, maar is het een schilder? Dat laatste niet. Volgens mij is het toch echt een prijs voor schilders, ofwel mensen die zich specifiek verhouden tot het schildersmedium.

Toch eenmaal thuisgekomen en de foto’s terugkijkend zitten er echt een paar juweeltjes tussen.

Om te beginnen het doek dat veel indruk op me maakte, het werk van Frank Ammerlaan, al was het maar omdat het simpelweg niet te fotograferen is. Heel subtiele kleurovergangen en met naald en draad een tekening.

Frank Ammerlaan - Titel Onbekend - 200x170cm Olieverf en draad op doek

Voor mij een onbekende naam, Hanan Klein maar geweldig goed geschilderd werk waarbij ook het kralen van de verf ingezet wordt in het beeld. Lichtelijk absurde ondertoon maar toch erg toegankelijk.

Hanan Klein - Zonder Titel 2 - 170x140cm Olieverf op doek

Verder wat bekendere werken die al eens eerder gespot zijn maar de moeite waard;

Hugo Tieleman met vooral erg lekker geschilderde vlaggetjes.

Hugo Tieleman - Celebration - 100x150cm Olieverf op doek

Niels Broszat met een schilderij waarin veel verschillende stijlen zitten, en toch op een bepaalde manier een geheel vormen.

Niels Broszat - Inside Nascar Speedway - 200x135cm Acrylverf, lak en olieverf op katoen

En Gijs van Lith, ik was een poosje terug in zijn atelier voor een kort interview/gesprek en zag daar dergelijke werken staan. Niemand die nu nog kan zeggen dat hij Tjebbe Beekman doet. Echt heel origineel is het idee niet, maar het gaat om de verf. En dat zit dan wel weer lekker in elkaar.

Gijs van Lith - Blank Canvas A Paintings Womb - 200x280cm Olieverf, acrylverf en spuitbus op doek

Verder nog wat bekendere en onbekendere schilders met werken.

De voorstelling is niet zo heel boeiend, maar de gordijnen zijn erg mooi geschilderd, veel kleuren en veel lagen. In elk geval geen luie schilder.

Keetje Mans - For The Rhymes - 190x270cm Olieverf op linnen

Klein en fijn werk was er dit jaar ook.

Marije Vermeulen - Rooftop Terrace - 27x35cm Acrylverf op canvas

Joost Krijnen - Zonder Titel - 10x13cm Acrylverf op papier

Ruimtelijk werk op doek van Tom de Groot. Hij was dit jaar niet de enige met ruimtelijk schilderwerk, maar wel de beste.

Tom de Groot - Pinpoint Precision - 121x180cm Polyurethaan op canvas

 Navid Nuur is een van de winnaars met, begrijp me vooral niet verkeerd, enorm goed werk. Nogmaals vind ik het alleen jammer dat de prijs niet naar echte schilders gaat.

Navid Nuur - The Study 9 (The Eye Codex Of The Monochrome) - 150x115cm Chromakey verf en grondlak op doek

Navid Nuur - The Study 516 (The Eye Codex Of The Monochrome) - 115x80cm Gesso op linnen

Navid Nuur - The Study 516 (The Eye Codex Of The Monochrome) - 115x80cm Gesso op linnen (detail)

Omar Koubaa kwam al eens eerder voorbij op dit blog en wint nu weer een flinke prijs. Begrijpelijk en niets op af te dingen.

Omar Koubaa - Working With Dark Soil In A Magnetic Arena I - 200x200cm Acrylverf op doek

En Katja Mater wint ook. Meer conceptueel werk wat verder nogal veilig overkomt op mij, zowel qua vorm als inhoud. Het mist aan radicaliteit in zijn statement. Het blijft niet hangen of wringen op een conceptuele manier, en geen sensatie te brengen in de vorm. En dat is jammer.

Katja Mater - Density Drawing 28 - 100x70 Tweeluik C-print en acrylverf op grijs papier

Katja Mater - Density Drwaing 32 - 90x73cm & 40x32cm Drieluik C-prints en acrylverf op papier

De laatste winnaar is mij onbegrijpelijk, niet vanwege de thematiek die richting een hedendaagse vorm van Pop-Art gaat, maar  vanwege de vormelijk rommelig in elkaar gezette schilderijen die niet getuigen van intentionele ambachtelijke kwaliteiten. De fluorescerende kleuren zijn totaal niet in balans opgebracht, aandacht in het werk is erg verstrooid, eenvoudige compositie en waarom moeten het drieluiken zijn? Een hoop onduidelijkheden en punten van discussie. Het is geen slechte schilderes, maar er hangen aanzienlijk betere bij de genomineerden. Waar Katja Mater niet blijft hangen in het hoofd, weet Marie Civikov wel te blijven hangen, maar niet om de goede redenen.

Marie Civikov - Plastic - 200x390cm (drieluik) Olieverf en acrylverf op linnen

Marie Civikov - Welcome to join - 200x290cm Olieverf en acrylverf op linnen

Maar verder was er ook nog goed werk te zien;

Nadine Spronk - Plastic - 180x110cm Olieverf op doek

Jan Wattjes - Artistic Family (Sebastian Horsley, The Phoney) - 165x220cm Olieverf op doek

En wanneer wint Evi Vingerling de schildersprijs onderhand eens?

Evi Vingerling - Zonder Titel - 140x120cm Olieverf en gouache op canvas

Volgend jaar weer, hopelijk wat radicalere keuzes van de jury.