Vanavond opende in Amsterdam bij de Pop-up van KersGallery de tentoonstelling met werk van Lieven Hendriks (1970), Thomas Rameckers (1984) en Huub Vlemmings (1987).
Ik heb het nooit onder stoelen of banken geschoven dat ik het werk van Lieven Hendriks zeer kan waarderen. Hij speelt met het idee van een trompe l’oeil maar ook met verf. Het is werk wat zowel zeer formeel benaderbaar is als dus figuratief. Een combinatie die theoretisch haast onmogelijk klinkt maar in zijn werk heel natuurlijk over komt.
Thomas Rameckers is echt een schildersschilder, zoekend in de materie met opdoemende net wel of net niet beelden. Dat dient in dit geval positief te worden opgevat. Hij is duidelijk op zoek naar iets.
Huub Vlemmings heeft van de drie de meest poetische inslag. Ook al zijn er slechts twee werken, weet dat een meer poetische toon te zetten. Een hele iele lucht, wit, leeg maar toch vol. Daarnaast is er een lijnenspel wat weliswaar wat duisterder is maar toch blijft het beeld licht werken.
Zo met zijn drieen samen een mooie opzet over hoe beeld, figuratie en abstractie zich tot elkaar kunnen verhouden. Al is het wel overduidelijk dat Lieven Hendriks al wat langer bezig is dan de andere twee.
Is nog te zien tot en met een nog onbekende datum bij KersGallery, een maandje gok ik.
Helaas weer net te laat:( Maar mooie tentoonstelling:)
He Jammer Henkjan, volgende keer beter :)!
tot 20 juni te zien! 21 juni volgende opening!