Kappur; Potretten – Ron Amir, Elmer de Gruijl, Heidi Wulms

In Tilburg zit al een poosje 5 minuten lopen van het centrum de Kappur galerie. En ik was daar dus nog nooit geweest. Hoog tijd om ook deze galerie uit Tilburg te bezoeken.

Op dit moment is nog tot 4 september een groepsexpositie te zien met portretten door Ron Amir, Elmer de Gruijl en Heidi Wulms (1968).

Ron Amir

Het is wat mij betreft snel genoeg duidelijk wat de topper van deze tentoonstelling is, Ron Amir. Hij is niet alleen vertegenwoordigd met de meeste werken (alhoewel veel kleiner dan zijn concurrenten), maar ze zijn zo vele malen meer intens geschilderd dan de rest. Hij laat hier smeuïg schilderwerk zien op de manier zoals het moet, met gevoel maar met een een breed en speels palet. Dat het potretten zijn boeit me nauwelijks. Meer de toetsen en het spel dat hij speelt met kleur weten me te boeien. Vooral zijn onderschilderingen, het imprematuur, en hoe hij daar vervolgens mee omgaat is boeiend. Doorgaans denk ik vooral bij heel realistische schilders; ‘hoe doen ze dat toch’, maar nu heb ik dat dus ook met het werk van Ron Amir. Hulde en ik hoop nog vaker werk van hem te zien.

Ron Amir - Untitled - 30x40cm Olieverf op linnen

Kijk, hoe je van dit werk als schilder nu niet warm kunt worden is mij volstrekt onduidelijk, heerlijk.

Ron Amir- Untitled - 30x40cm Olieverf op linnen (detail)

Ron Amir - Untitled - 30x40cm Olieverf op linnen

Ron Amir - Untitled - 30x40cm Olieverf op linnen

Ron Amir - Untitled - 30x40cm Olieverf op linnen (detail)

Hier laat hij duidelijk dat kobalt (of ultramarijn met flinke lading wit) doorschijnen en hanteert deze ook in zijn beeld. Dat het vervolgens ook nog eens een beeld oplevert lijkt meer een argument om te kunnen schilderen en oplossingen te zoeken dan een doel. Prima.

Ron Amir - Untitled (detail)

Ron Amir - Untitled (detail)

Ron Amir - Untitled - 24x30cm Olieverf op linnen

Elmer de Gruijl

Maar er is dus ook nog ander schilderwerk. Echter, het niveau van Ron Amir halen ze niet, Elmer de Gruijl zijn werk rommelt van alle kanten. Nu is het heel makkelijk om te zeggen dat het moet wringen, maar dat doet het niet. De intentionele ambacht komt niet over. Een duidelijk aanwijsbaar punt is bijvoorbeeld de afwerking van de randen maar dan wel met een heel vreemd spieraam aankomen. (zie onderstaande foto.) Als ik galeriehouder was geweest had ik het terug het atelier in gestuurd. Het geheel is simpelweg niet congruent, ofwel in 1 lijn volgend.

Elmer de Gruijl - Volkstuinen - 138x104cm Acrylverf op linnen (detail)

Elmer de Gruijl - Volkstuinen - 138x104cm Acrylverf op linnen

Elmer de Gruijl - De Bungalow - 168x148cm Acrylverf op linnen

Ook moet ik zeggen dat het leuk is als je letterlijk een kijkje mag nemen in de keuken van een galerie, maar om daar dan ook werk te presenteren? Overigens wel het meest boeiende werk van de Gruijl, hier lijkt een heel verhaal met mogelijkheden te ontstaan daar waar andere beelden nogal statisch zijn.

Elmer de Gruijl - Gehaktdag - 66x128cm Acrylverf op linnen

Heidi Wulms

Ten slotte is er nog het werk van Heidi Wulms. Eigenlijk blijft haar werk voor mij in een grijs gebied zitten. Nergens wordt er duidelijk een uitspraak gedaan in het werk waar het nu eigenlijk binnen het werk om gaat. Het is te plat geschilderd om over het schilderen te gaan, dan is het niet realistisch genoeg om echt realistisch te zijn, maar echt heel erg karikaturaal wordt het slechts eenmaal. Ik krijg wel vragen, maar niet omdat de maakster deze stelt, maar meer omdat ik mijn vraagtekens zet. Toch laat ze duidelijk zien al wat jaren te schilderen en weet ze beelden neer te zetten die menig leek weet te verbluffen. Reacties zijn welkom, ik houd het op een zesje.

Heidi Wulms - Untitled - 120x150cm Olieverf op linnen

Heidi Wulms - Me and my gun III - 160x133cm Olieverf op linnen

Heidi Wulms - Onbekende titel

Tentoonstelling is nog tot 4 september te bezichtigen in Tilburg.