Enige tijd geleden was ik door de Jan van Eyck gevraagd om een tentoonstelling samen te stellen met schilders. Waarom zou je zo’n tentoonstelling op de Van Eyck willen, waarom hier? Het antwoord is natuurlijk dat ook de Jan van Eyck in haar geschiedenis sinds de jaren ’50 als de katholieke tegenhanger van de Rijksakademie een reeks aan invloedrijke schilders heeft gekend.
Ik stelde voor om een tentoonstelling samen te stellen op basis van de geschiedenis van de Jan van Eyck, historisch maar ook in relatie tot het gebouw en het instituut. Wat betekend schilderkunst voor de Van Eyck? Wat betekende het vroeger, wat nu, en wat mogelijk in de toekomst?
- Christophe Clarijs – huidig deelnemer
- Fons Haagmans – vormalig advisor, voormalig bestuurslid, woont en werkt in Maastricht
- Frans Budé – dichter, woont en werkt in Maastricht
- Gerard De Lairesse – woonde en werkte in Maastricht
- JCJ Vanderheyden – voormalig advisor
- Keetje Mans – voormalig deelnemer
- Michiel Schuurman – 2e uitnodiging om deel te nemen aan tentoonstelling
- Miyeon Lee – huidig deelnemer
- Piet Dirkx – voormalig deelnemer, voormalig advisor
- Raoul de Keyser – voormalig advisor
- Rezi van Lankveld – voormalig deelnemer
- Rik Meijers – voormalig deelnemer, tegenwoordig advisor
- Robin Gerris – mogelijk toekomstig deelnemer
- Stefan Peters – huidig deelnemer
- Vincent Verhoef – voormalig deelnemer
- Niek Hendrix – voormalig deelnemer, huidig extern deelnemer
De kanttekening is dat er een periode was dat er geen schilder te bekennen was binnen het instituut, schilders werden te dom gevonden. Schilders waren stom en maakten niets anders dan retinale sensaties (aldus Duchamp). Daarin werd echter één essentieel ding vergeten, het denkende oog.
Als schilders al niets anders dan de werkelijkheid nabootsen, dan moeten ze er nog verdoemd goed over nadenken hoe die werkelijkheid in elkaar zit. Niet voor niets bestaan er vanaf de zeventiende eeuw gigantisch veel boekwerken over het hoe en wat van schilderen. Zelf nu nog schrijven denkers nog met enige regelmaat over de betekenis van kunst, vaak blijkt schilderkunst daarbij van essentieel belang.
‘Stupid as a painter’ kan dus ook begrepen worden als ‘clever as a painter’.
Stupid as a Painter (Congo de schilderende chimpansee, zijn werk werd voor astronomische bedragen geveild)
Deze tentoonstelling is nog tot en met 15 januari te zien bij de Van Eyck te Maastricht. Laat het even weten als je langs wilt komen, persoonlijke rondleidingen behoren tot de mogelijkheid.