Vorig jaar was de eerste editie van Independent en ook toen wist het de hoofdbeurs te overtreffen als het gaat om het hedendaagse deel. Aan de formule is niets veranderd en zo ook aan de kwaliteiten van de beurs. Verdeeld over een 6-tal verdiepingen kleine overzichtelijke rondes een zestigtal hedendaagse galeries en gratis entree.
Daar waar de eerste editie last had van een overmaat aan overbodige schilderkunst is dat bij deze editie aanzienlijk minder het geval. Een echte tendens valt niet te ontleden dit keer, wat enkel valt toe te juichen want dat betekent ook dat je niet steeds hetzelfde opnieuw lijkt te zien. Van hyperrealistisch tot vies abstract, van politiek engagement tot ironie, het is er allemaal wel. De enige rode draad is dat dit hoofdzakelijk kunst is die zich zegt in de voorhoede te bewegen van wat er aan hedendaags plaatsvind. Dat levert soms wat misstappen op, maar maakt het wel een veel interessantere beurs dan de wat veilige ArtBrussels (waarover later meer).
Wel jammer, lang niet altijd is duidelijk wie de maker is van het werk. Dus aanvullingen zijn van harte welkom.
Hier vooral een beeldverslag met wat er zoal te zien was.
Met bonuspunten voor de galeriehouder van Trampoline die als een bezetene de hele dag galgje speelde met bezoekers. Raden van wie het werk was, was ondanks het ontbreken van titelbordjes volstrekt overbodig…
Inderdaad oogt de Independent uitdagender. Galerie Mieke van Schaijk had een prima presentatie.