Zoals beloofd vandaag meer kunst en natuurlijk #ipc10. Oftewel, Incubate Pirate Conference. Een serie lezingen die zich focused op copyright en hoe we daar op dit moment mee om gaan in de kunst, politiek en consumenten. Later op de dag wat kunst en wat muziek. Totdat onze hoofden alle informatie niet meer konden verwerken en maar naar huis gingen.
De dag begon dus met de conferentie. De Piratenpartij had een ontbijt geregeld. Het was geen blauwvin tonijn maar gewoon een goed degelijk ontbijt. Daar moeten we ze hier toch even voor bedanken. Zeker Erik, want die had wel behoefte aan een goed ontbijt. (we gaan hier verder even niet in op de Partij zelf, daar ben ik in elk geval geen fan van).
Vervolgens begonnen de lezingen. Te beginnen met Matt Mason. In het wereldje omtrent copyright wereldberoemd. Zijn lezing was dan ook ZEER de moeite waard. Erg goed aan zijn verhaal was dan ook dat het niet alleen ging over mp3tjes en filmpjes downloaden. Er gaat een probleem aan voor op een politiek niveau. De War on Drugs in de VS is een goed voorbeeld maar ook de ontwikkeling van commerciële radio. Het hele verhaal kun je hier de komende week lezen plus de lezing zelf als Incubate hem publiceert. Dus to be continued.
Na de lezing van Matt Mason was er een panel discussie. Deze was samen met Pictoright (daarover later deze week meer), Creative Commons, Jiggy Djé (die zijn fans beter thuis had kunnen laten) en DJ Rupture. Deze discussie over copyright kwam aanzienlijk beter los dan die van een aantal dagen hiervoor. Ook kwamen er nog goede voorbeelden voorbij die over de beeldende kunsten gingen. Toch lag het accent duidelijk op de politiek (muffins en andere lobby foefjes) en muziek. Het was dan ook geen verrassing dat er veel mensen uit de muziekwereld aanwezig waren; Pim van de werken en Atze de Vries maar ook de baas van Universal (zagen we via Twitter voorbij komen).
Daarna was dus Rob Scholte. Een man van naam en faam in de Nederlandse kunstwereld. Vorig jaar was ik (waar was Erik toen?) bij een lezing omtrent copyright van Rob Scholte dus was al redelijk bekend met het verhaal. Toch een aantal nieuwe aspecten. Later dus hier tekst en beeld daarvan. Super de moeite waard voor iedere kunstenaar om dat even te bekijken dan. Over een poosje gaan we hem interviewen dus verzamel je vragen alvast!
Na het hoogte punt voor ons was het natuurlijk lastig voor Xavier Le Roy en Marten Spangberg om ons echt nog meer te inspireren. Maar hun lezing was naar 10 minuten al zo saai dat we er vandoor zijn gegaan. Dat had misschien ook te maken met onze kennis en interesse van de balet/dans wereld.
Dan maar de gratis boeken uitzoeken bij de weggeefbibliotheek. Leuk idee van Incubate en ik heb er dan ook een paar mooie boeken uit weten te halen waaronder een mooi boek over Jeff Wall.
De laatste lezing was een gesprek tussen Job de Wit en de legendarische producer van Public Enemy. Allereerst complimenten voor Job de Wit voor zijn interview skills. Hank Shocklee vertelde niet alleen hoe zijn werk tot stand kwam en waarom hij daarin bepaalde keuzes maakte maar wist het in bredere contexten te plaatsen. Ook opmerkelijk, de man is bekend als een klassieke hiphopact, maar gaf toe te luisteren naar Iron Maiden en Megadeth en dergelijke naast de bekende funk en soul platen. Ook deze lezing zullen we hier tegen die tijd zeker posten. Later die avond zagen we hem ook nog echt draaien en ook dat was noemenswaardig.
Het NRC schreef mee:
Toen was de dag dus al weer bijna 8 uur verder.
Tijd om het Intrubate festival te bezoeken. Het Intrubate festival is een gepiraatte versie van het Incubate festival. Het is dus een festival los van het festival binnen het festival. De humor was dan ook niet vers te zoeken met Hester Waterscheur (misschien daardoor wel beter dan origineel?) en Heavy Metal Knikkeren en soortgelijke grappen. Super leuk om even doorheen te kijken. Hieronder de collectie kunst van dat moment.
Echte serieuze kunst was er die avond ook. De première van Jeroen Doorenweerd zijn Ghost Performance. Het is een beetje raar uitleggen, maar het komt er op neer dat hij een band performance gefilmd heeft met 2 camera’s die aan elkaar verbonden zijn. Als de ene inzoomt doet de ander dat ook, als de ene naar boven beweegt, beweegt de ander dus naar beneden. Daardoor kijk je dus zowel naar het publiek als naar de band. Als je dan tussen de twee schermen in gaat staat levert dat een enorm psychedelisch effect op. De aard van de band die hij gefilmd heeft, Health is een noise-act, zorgt er voor dat het nog meer een mindfuck wordt. Toch in principe een erg simpel concept. Ook super is dat het ook echt anderhalf uur het kijken waard kan zijn. Ik kan me indenken dat fans van de band het helemaal te gek zullen vinden. Ook mooi dat het op heel veel verschillende onderwerpen zou kunnen werken. Een erg goed werk dus.
Ten slotte zijn we nog even naar het optreden van Hank Shocklee oftewel Bomb Squad geweest. Ontzettend goed te horen dat iemand die zijn carrière 20 jaar terug al op een heel hoog niveau had, niet daarin is blijven hangen. Waar bijvoorbeeld Guns n Roses nog steeds hetzelfde maken als 20 jaar terug luistert Hank duidelijk nog naar wat voor muziek er nu nog leeft; grime en dubstep zijn veelvuldig aanwezig. Maar ook Missy Elliot en Lil Wayne komen voorbij. Na dat gehoord te hebben en zijn lezing die middag, toch maar weer eens Public Enemy luisteren.
nog 2 dagen te gaan.
Dank voor de aardige woorden! Eén opmerking: Hank Shocklee was nooit dj van Public Enemy (dat was tot 1999 Terminator X, daarna DJ Lord). Als leider van de Bomb Squad was hij als producer verantwoordelijk voor het geluid van de eerste zeven PE-albums.
@Job de Wit
Bedankt voor de correctie; helemaal gelijk. Zat even niet op te letten.
Misschien ter inspiratie:
http://barendenvandorp.nl/uitzendingen/uitzending-20-03-2000