Hermitage

Wij van Lost Painters zijn, nadat we het Stedelijk bezochten, ook nog even naar de Hermitage geweest. Erik en ik waren toch in Amsterdam, en we hadden Matisse tot Malevich nog niet gezien. Dus, wij door de regen op weg naar de Hermitage.

Allereerst, we mochten er geen foto’s maken. Jammer. Maar je zou verwachten dat de pers dat wel mag. Bleek dat we dat een dag van te voren aan hadden moeten vragen. Zal wel ontmoedigingsbeleid beleid zijn, maar niet echt flexibel van het instituut. Personeel was verder heel vriendelijk, als we maar niet stiekem foto’s maakte. Gelukkig heeft iemand via Twitter ons laten weten wel stiekem foto’s gemaakt te hebben en deze met ons willen delen, dus voor zover mogelijk laten we die hier zien.

Dan, wat is er te zien in Hermitage’s Matisse tot Malevich? Vooral veel grote canonieke werken. Kandinsky, Malevich, Kees van Dongen, Picasso en natuurlijk Matisse zijn allemaal vertegenwoordigd met topwerk. Welke precies heb ik allemaal niet kunnen fotograferen of noteren. Maar mocht je gaan voor de meesterwerken, zeker gaan kijken! Waarvoor je alleen niet voor moet gaan is een goede tentoonstelling. Een museum, met een dergelijke collectie, moet toch in staat zijn een spannendere tentoonstelling te laten zien. Vergelijk maar met het GEM een jaar geleden met Cézanne, Picasso en Mondriaan. Zelfde idee, iets andere kunstenaars. Bij het GEM was er wel een groter verhaal in de tentoonstelling dat ontzettend inspirerend en inzichtelijk werkte. Bij de Hermitage was het weer heel saai. Zoals al gezegd, los de werken bekeken was het super, maar jammer dat er verder niets ontstaat. Dat had best gekund.

Grote verrassing was het werk van Kees van Dongen dat zich, tussen de hele grote namen, heel goed staande wist te houden. Natuurlijk is Kees van Dongen een super schilder, maar naast Picasso, Matisse en Kandinsky is het toch ineens wel heel erg heftig om daar nog een beetje tussenuit te komen. Dat deed hij dus prima. Gelukkig is er binnenkort in Boijmans van Beuningen een flinke tentoonstelling gewijd aan Kees van Dongen waar we zeker naartoe zullen gaan.

Kees van Dongen - Printemps

De echte publiekstrekkers, hingen keurig in het midden van de zaal. Waar het werk goed te bekijken was. In het echt is dit een super knallend schilderij doordat onder het rood zo nu en dan nog sporen groen/blauw zitten.

Henry Matisse - Rode Kamer

De Dans hebben wij helaas gemist. Zie ook dit filmpje om te zien hoe ze die in de Hermitage kregen, dat was nog een gedoe.

Henry Matisse - De Dans

Kandinsky hing op die plek later, met een misschien wel mooier werk dan De Dans. Prachtige compositie van een schilder die ze ook best in de tentoonstelling naam hadden mogen stoppen. Super werk.

Kandinsky

Kandinsky

Een Picasso was er ook, maar met lang niet zo goed werk als wat er in het GEM hing van Picasso.

Picasso en ?

Opmerkelijk dat er geen Braque aanwezig was, hoort toch ook bij een dergelijke tentoonstelling.

Picasso (want er hing geen Braque)

De tentoonstelling sloot af met de eerste en enige Malevich. Als het einde van de kunst. Natuurlijk prachtig om 1 van de 4 originele zwarte vlakken te zien. Opvallend detail, het is bij lange na niet egaal zwart geschilderd. Zo hier en daar zelfs nog een klodder verf.

Malevich - Het Suprematisch Zwarte Vlak

Even rondgedoold door het gebouw. In een beetje achteraf gangetje staat en hangt nog werk van Erwin Olaf. Een van de betere modefotografen die zich prima staande weet te houden in een kunstcontext. Prima werk.

Erwin Olaf

Als we zelf foto’s hadden gemaakt hadden we veel uitgebreider op de Hermitage in kunnen gaan. Geeft ook niets, iedereen moet er gewoon even naartoe. Gewoon om al die meesterwerken van Kandinsky, Matisse en Kees van Dongen in het echt te zien.