Een van de meest opmerkelijke galerien die ik bezocht heb in Londen is toch zeker deze Hauser & Wirth. Deze is namelijk gevestigd in een monumentaal oud bankgebouw. Hier is op dit moment een solo te zien van Rita Ackermann (1968).
Het valt direct op als je binnen komt, allemaal dezelfde doeken op hetzelfde grote formaat gespiegeld naar elkaar opgehangen. Toch zijn ze niet allemaal hetzelfde, sommige vegen zitten op een andere plek maar globaal zijn ze allemaal hetzelfde. Ook de tekeningen in de boven- en onderverdieping zijn hetzelfde. Overal ligt een bepaald soort figuur of portret ten grondslag. Slechts 1 doek in de hele tentoonstelling is anders, die boven de open haard in de bovenste ruimte, die blijft redelijk op zichzelf. Toch gebruikt ook die hetzelfde beeld als de tekeningen.
In die herhaling zit in dit geval de kracht. Een los werk maakt niet zo veel los, door deze te herhalen en ongelukken toe te staan, of zelfs af te dwingen ontstaan er toch steeds ‘unieke’ beelden die wel degelijk impact maken. Het formaat en de knalrode kleur helpt daar zeker aan mee en er is dan ook zeker sprake van effectbejag. Bij de tekeningen is het effect gezocht in het krassen en soms ook het aggressive weggummen van gedeeltes.
Of dit alles het tot goed werk maakt of juist heel eenvoudig werk ben ik nog niet uit, maar prikkelen doet het wel.
Voor de liefhebbers, is nog tot en met 3 november te zien in Londen bij Hauser & Wirth.
Laat een reactie achter;