Een klein jaar geleden was ik er ook al eens geweest, de Grote Kerk in Veere. Nu is daar in kader van het project ‘De Schilder, het Werk, het Atelier” net als een half jaar geleden een soort samenvatting en introductie van kunstenaars voor de rest van dat project. Hierdoor proberen ze bij Caesuur een overzicht te verkrijgen in de posities die de hedendaagse schilderkunst aan mogelijkheden biedt.
Sommige van de kunstenaars zijn hier reeds eerder voorbij gekomen, niet alleen bij Caesuur maar ook op andere plekken.
Waaronder ook Ralph de Jongh;
Dat ik het werk van Viktor Baltus zeer waardeer is geen geheim. Hier presenteert hij werk in een vitrine kast (ook wel handig want in zo’n grote kerk is het wel erg kwetsbaar). Toch is dat praktische helemaal geen probleem bij zijn werk, doordat de afstand in zekere mate gestuurd wordt wordt het fysieke werk minder aanwezig en gaat het meer werken als een beeldend object.
Machiel van Soest toont hier een gekke installatie van schilderijen/objecten die langzaam ronddraaien. De werken hebben iets met materie maar er achter komen wat hij precies zoekt weet ik niet.
Jan Wattjes kennen we vooral van zijn zelfportretten, en hier laat hij nieuw werk zien; objecten. Daar krijgt hij wat mij betreft bonuspunten voor, hij durft echt stappen te nemen en niet voor de hand liggende beelden te maken.
De bron was een verfpot…
Hij schildert overigens nog steeds…
Het werk van Luc Vandervelde Lux zijn collages waarin ruis niet geschuwd wordt.
Just Quist is al een poosje op mijn radar, hij laat hier nieuw werk zien waar hij heel mooi balanceert tussen het gegeven van een schilderij als picturaal ding en een wandobject. Het is beiden en toch ook weer niet.
Fabian Westphal houdt zich bezig met het analyseren van hoe beeldelementen zich tot elkaar verhouden. Hij doet dat heel structureel, bijna wetenschappelijk. Het is opvallend hoe goed zijn werk overeind blijft in deze gruizige ruimte.
Een andere schilder die mooi werk maakt is Aimee Terburg. Ook hier blijft het werk opvallend goed overeind in de ruimte en misschien zelfs wel beter dan in een white cube. De tactieliteit van het werk en de diepte treden beter naar voren in de werken.
Evelien de Jong haar werk is hysterisch.
De ontdekking van de dag was het werk van Kees de Kort waarvan helaas op foto weinig van overblijft. Het zijn heel zacht poetisch geschilderde schilderijen, bijna naief te noemen. Toch heeft het ondanks al die zachtheid ook iets heel verontrustends in het werk zitten. Dat zit hem niet in de voorstelling of de schildertechniek maar in hetgene niet (meer?) te zien is. De leegtes in de beelden hebben iets verontrustends op een manier die ik nergens eerder gezien heb.
De presentatie is nog tot en met 21 mei te zien in de Grote Kerk te Veere. Een adres is niet nodig, de grote kerk kan niet over het hoofd gezien worden.
Mooie post Niek, was een leuke doch zeer koude dag.
Dankjewel Viktor en graag gedaan 🙂 tot spoedig.
Ziet er spannend uit. Hulde voor de samensteller?
@Niels, Samenstelling door team Caesuur en het is in elk geval een verrassende selectie kunstenaars!
Veel van dit werk wordt juist ‘goed’ door de ruige ruimte, en zou het in een white cube minder goed doen. Mooie serie weer:)
@Henkjan, De werken zijn in veel gevallen we zo uitgezocht dat ze werken met de ruimte, maar toch past dat niet bij alle kunst. Grote formaten werken bijvoorbeeld minder goed in zo’n ruimte. Daar moet je als kunstenaar toch rekening mee houden.
En inderdaad, mooie reeks werken!
@ Henkjan @ Niek, in een white cube zou ik een andere combi en/of ander werk op hebben gehangen maar idd: in precies deze samenstelling overgebeamd naar een white cube zou het minder werken 😉
Mooi..Werk en ruimte!
@Erik, Yes.
Hoi Niek,
fijn dat je geraakt ben door mijn werk!
dat ene schilderij van die zus op de naakte rug van een vrouw, blijft maar op mijn netvlies hangen. heftig zet je aan het nadenken!
Hoi Daphne,
Het is een portret van mijn zus en mijzelf, verweven met mijn alter ego Chica (hond, zie staart). Fijn dat het beeld blijft hangen. Het moge duidelijk zijn dat ik de intentie heb heftig werk te maken. Toch gaat ook dit werk over liefde en is voor mij het maken van de werken zelf het belangrijkste, hoe het er uit ziet en hoe ze gemaakt zijn.
Niek! Dankje voor je Lost Paintersoog en bezoek. Was kouder in de kerk dan buiten.
Idd hulde voor Team Caesuur. Goede samenstelling en blij op deze wijze veel collega’s en hun werk te hebben leren kennen. En na volledige OSB afgetimmerde exporuimte in Thesinge was het spannend oude kerkmuren ‘aan te gaan’.
Graag gedaan allemaal 🙂
@ Niek, mooi gezegd over Kees de Kort, helemaal mee eens. Iedereen moet dat live zien. Ik geloof dat op zondag 14 april er een tafelgesprek is met hem bij Ceasuur. Houd hun blog in de gaten: http://deschilderhetwerkenhetatelier.com/
I do not agree to the absolute theories of artists from Bauhaus and “De Stijl” people like Piet Mondrian , Kasimir Malevich, Joseph Alberts, Johannes Itten. They more or less claimed to have done everything there is to do with abstract art. however i do not see how it is possible for young artists today to continue making art with the same output , presenting the same kind of art which was done 40 years ago just with sticking new ideas. dosnt make any sense.is art going to look the same forever?
it is a superficial exhibition.
@Hermn Jansen, Which means we should progress? In my humble opinion, these artists do not make the ‘same’ art. I mean, abstract art is as old as is the art of picturemaking itself, at least 40.800 years. What do you expect to be new? The work itself is never new, you only change the conditions from where they appear.
@ Niek i do talk about abstract in contemporary context and i also do have expectations from young artists to make something new and Authentic. the works of for example Fabian Westphal or Aimee Terburg, i have seen too many variations of that in many different places through the last 50 years. it can’t be that art which was born under set of conditions and circumstances of the second world war is done again with the same output.
unfortunately without any text there is no distinction between those works and many others.
i have seen this kind of art made before the artists of the current exhibition were born.
@Herman, But, the words you use ‘new’ and ‘authentic’ pose a problem, where do those words begin and end.
I do not consider both artists as not-new or not-authentic. Because, these are (in fact) ‘new’ works, none of the works were older than a few years. Thus, the intrinsic meaning of those works could never be exactly the same as for Mondrian and further.
Authenticity means that the works have a own and unique character. I am very sure that I recognize both artists if you would put them in a show.
I do agree on the fact that these artist use the same aesthetic foundations as those modernist artists did. The main difference now is that these young artists do not care about the aesthetic, there care is about the meaning and the working of it. Thus, it might resemble older work, but it never is.
I am curious about about your opinion on which art do you consider to be authentic and new at this moment? Maybe I can get a more clear understanding from which position you are looking at these photographs.
dank voor je energie
@HANS, Graag gedaan
Thank you for your energy but to say that “these young artists do not care about the aesthetic so they make things which resemble older works”, sounds to me quite one dimensional. Furthermore it seems to me that they do have a clear taste of aesthetic and style.
50 years ago the Italian Arta Povera also choose not to care about the aesthetic, but their idea was born out of political and social conditions . The art was developed from a reality which reflected and responded to those circumstances , that is what i call authenticity.
When Rothko came back to his studio after being in Auschwitz he couldn’t think of an image which could come close to representing the horror so was forced into the abstract. it wasn’t only an intellectual process or a new idea for a painting it was fundamentally psychological.
With these young artists I don’t recognize that element or reason behind the work, especially in light of the flood of artists relying on small adjustments to modernism.
you can tweak the elements from the works of Mondrian as a signature, but it doesn’t then by definition make it authentic, good or yours.
Is any other reason that these artists link disinterest with the “aesthetic” other than repeating 20th century mantras and their departure points.
As much as art cannot rely only on the aesthetic, It also can not solely rely upon the idea. that ship has already sailed !!!
@Herman, Thus, it should have a more fundamental approach, to get rid of the aesthetic as a foundation? That fundamentation could be intelectual, social etc etc. but it can not be a mere visual way of making images? Is that more or less what you mean?
I certainly don’t invalidate any form or approach to art.
Would you agree that contemporary art can be anything? isn’t it true that it doesn’t depend on the aesthetic while it can be when it adds meaning to the work?
these young artists do not care about the aesthetic , however, the disinterest for the aesthetic is a statement without any reason so how does that represents the freedom of art today?
@Herman,
Poeh, those are some very good questions. I do agree that everything could be art though I know not everything is art or is not relevant in any way as such.
Your question about the ‘freedom of art’ intrigues me. The western contemporary art discours tells us ‘everything could be art’, though we know it is not true (and I do believe that). Thus, there are a lot of unwritten rules and criteria that are not read out loud but do exist. There are a lot of dogma’s so to speak and at least one of them is the concept of ’total freedom’.
So, I will think about this for a while and get back to you ;). Because I do understand what you mean and I agree on your point, though I also think it is not the problem of the artist but more the problem that rules the art world with its dogma’s.