Een hedendaags Arcadië, een landschappelijk paradijs in het nu? Sinds Da Vinci ergens in zijn leven voor het eerst een autonoom landschap schetste, een landschap dus als onderwerp, zijn er vele geweest. Ook nu zijn er nog altijd kunstenaars die via het landschap, hun utopie of visie op de wereld laten zien.
Ingrid Luycks verzamelde een aantal kunstenaars (hoofdzakelijk schilders) die zich bezig houden met landschappen. Deze kunstenaars worden nu tentoongesteld in zowel de Goretti-hal te Tilburg (op loopafstand van de Pont) en wat kleinere werken bij Luycks Gallery.
Er is hoofdzakelijk schilderwerk te zien. Duidelijk is direct dat er niet zo zeer gekozen is voor abstract of figuratie, maar voor een bepaalde toon. Deze is niet direct duidbaar, het zijn over het algemeen geen melancholische landschappen, er is een zekere optimisme in te vinden en een vleugje somberheid, maar niet dermate dat het naargeestig of verontrustend wordt. Het zijn landschappen die kabbelen, met in de verte een donderwolkje. Een tentoonstelling die dus eigenlijk erg lekker rustig kijkt. Dat wil overigens niet zeggen dat het saai werk is.
Hier eerst wat er in de grote zaal bij Goretti is te zien, hoofdzakelijk grote werken. Overigens, het is goed dat er eens wat gedaan wordt in die enorme zaal. (Die is namelijk voor een onbetaalbaar bedrag te huur)
Heel kleurrijk en dik in de verf;
Gigantisch groot doek, 3 meter bij 3 meter of meer?
Helaas bladert de verf er zo hier en daar al vanaf.
En bij Luycks Gallery zelf;
Is nog te zien bij Goretti en Luycks gallery te Tilburg tot en met 6 mei.
Laat een reactie achter;