Bij Hofland is een groepstentoonstelling te zien. Hoofdzakelijk kunstenaars uit zijn stal en enkele daarbuiten. Als tentoonstelling niet zo heel boeiend omdat het werk te divers is om echt een statement te maken met elkaar. Toch geven ze wel een idee van waar Hofland voor staat. Een selectie kunstenaars die om volstrekt verschillende redenen interessant zijn. Er zijn rode draden te vinden wat werken met elkaar bind maar echt een heldere stempel herken ik niet. Maar, dus wel interessante kunstenaars.
Allereerst Anderea Lehman, over-the-top kitsch maar wel goed geschilderd. En toch blijft het altijd op een bepaalde manier wringen…
Er is al vaak gesproken over hoe kunst de muziek beïnvloed, maar slechts zelden daadwerkelijk te zien in de hedendaagse kunst. De feitelijke annexatie van het instrumentarium levert een opvallend rauw beeld op. Joris van de Moortel is al langer op mijn radar en is prettig hem nu bij Hofland te zien. De context met de andere kunstwerken is aan de ene kant prettig omdat zijn grofheid beter naar boven komt drijven, anderzijds maakt het zijn werk ook flauw. Zou graag een tentoonstelling met werk van zijn hand zien.
Zo veel herrie dat de ruiten springen…
Sterk werk maar ik vind het dan wel weer jammer dat er een piepschuimen blokje onder moet (om de versterker niet te beschadigen?).
Over het werk van Koen Vermeule hoeft weinig meer gezegd te worden, zacht schilderwerk.
Niels Broszat is onderhand vaste gast hier eens in de maand. Zeer geconcentreerde kleine tekeningen.
De werken op doek zijn nieuw (voor mij) en zijn van minder concentratie als zijn werk op papier.
Maar het kan ook met de grofheid van het materiaal van doen hebben daar waar zijn gebruikelijkere werk een fijnheid heeft.
Ook erg opmerkelijk is het werk van Wolfgang Flad. De details verhullen een bijna schilderkunstige benadering in de oppervlakte bewerking.
Ook zijn ‘schilderijen’ doen sculpturaal aan en hebben ondanks de tijdrovende wijze van produceren een opvallend vlotte indruk.
Deze tentoonstelling is nog te zien tot en met 22 december bij Gerhard Hofland te Amsterdam.
De concentratie is er wel, maar het drieluik is inderdaad minder fijntjes. Dat komt door het ongeprepareerde katoen en het grove materiaal inderdaad. Mooi verslag! Dank.
@Niels, ik had al zo’n vermoeden ;).