Hoe ver kun je gaan? Hoe ver kun je kun je je publiek overvoeren met beelden. Ik dacht altijd dat ze tijdens de Rococo toch wel het hoogtepunt van frivole overkill aan beelden hadden bereikt maar Hans van Bentem (1965) gaat er zo mogelijk nog een stapje overheen.
Op dit moment is er divers (hoofdzakelijk keramiek) werk van Hans van Bentem te zien in de stijlkamers van het GemeenteMuseum Den Haag. De stijlkamers zijn op zichzelf al rijkelijk gedecoreerd, maar met de werken van Hans van Bentem er bij wordt een overkill van visuele informatie. Behendig goochelt Van Bentem oud en nieuw door elkaar, een vleugje Disney naast post-apocalyptische robots, kan allemaal. Met name de laatste kamer (zie foto’s onderaan) is enorm complex. Niet alleen zijn de sculpturen zelf aanwezig in overvloed, daarbij zijn deze beschilderd met alle denkbare motieven in alle kleuren van de regenboog.
Kijken is niet te doen, ervaren daarentegen des te meer.
Foto’s op volgorde van de kamers, titelbordjes ontbraken en de rondleiding spreekt hoofdzakelijk van de ruimtes en niet de werken.
Een zelfpotret;
Niet alleen de schalen, ook de tafel is van keramiek;
Helaas mocht ik het bed niet even proefslapen;
Tot dusver is de visuele informatie nog wel allemaal te overzien. Het is wel druk en vol, maar nog behapbaar.
Hier werken de witte beelden in elk geval esthetisch nog heel erg goed ten opzichte van de donkere en rijk gedecoreerde kamer. Al is het al de moeite om hier 10 minuten rond te lopen gezien de enorme rijkdom aan beelden.
En hier de ultieme visuele overload;
Is nog tot en met 11 november te zien in het gemeentemuseum van Den Haag, goed te combineren met het GEM. Overigens zijn in het gemeentemuseum op dit moment werken uit het Mauritshuis te zien. Helaas is het licht te weinig om goede foto’s te kunnen maken.
Laat een reactie achter;