Op dit moment is in het GemeenteMuseum Den Haag een grote tentoonstelling te zien met werk van Alexander Calder (1898-1976). De titel had beter ‘Alexander Calder ontmoet Piet Mondriaan‘ kunnen zijn, want de twee worden erg mooi tegen elkaar uitgelicht. Mondriaan is namelijk van enorme invloed geweest op het werk van Calder.
Het werk van Calder is bekend, zijn mobiles en later stabiles zijn overal ter wereld te vinden. Toch is de aandacht naar deze kunstenaar in Nederland niet echt gigantisch, in 1969 was voor het laatst een grote tentoonstelling in het Stedelijk. Dat is vreemd want Calder geldt toch nog altijd als een zeer invloedrijk kunstenaar. Maar ook is hij een van de weinigen die werk maakt dat oprecht plezier uitstraalt en voor bijna iedereen toegankelijk is. Terecht dat het Gemeentemuseum hem dus uitgebreid toont.
Dat resulteert in een compacte tentoonstelling die een heel goed overzicht geeft van de kunstenaar Calder. Alles komt aan bod. Er wordt ruimschoots aandacht besteed aan zijn relatie met Piet Mondriaan, het atelier van Mondriaan is zelfs nagebouwd.
Op Calder valt weinig af te dingen. Als er echt iets te zeuren moet zijn, is het dat de mobiles wel erg statisch in de lucht hangen en dat wat beweging geen kwaad zou kunnen. Al is het ook begrijpelijk dat ze liever dat risico niet lopen met dergelijk prijzig werk. Verder is het een toptentoonstelling met louter topwerken. De gehele toon blijft luchtig, optimistisch, toegankelijk en bovenal oprecht leuk.
En dat mag wel wat vaker in de kunst, dingen die gewoon fascinerend zijn zonder moeilijke concepten. 🙂
De vroege Calder;
Een van de circusvoorstellingen die Calder gaf. (Een soortgelijke film is hier te zien bij Ubuweb)
Calder en Piet Mondriaan
De invloed van Mondriaan op Calder is kort en simpel, als we kijken naar het werk hiervoor zien we een circus met alles er op en eraan. Het bezoek aan het atelier van Mondriaan brengt een hele omkeer in het beeldend denken van Calder; ‘Het was mijn bezoek aan Mondriaans atelier dat me abstract maakte’. Duidelijk dus.
De overeenkomsten zijn op het begin dan ook nogal duidelijk.
Zoals al eerder gezegd neemt het atelier van Mondriaan een enorme rol in, ook binnen de tentoonstelling. Er is een reconstructie gemaakt aan de hand van een aantal foto’s.
Daar moet bij worden vermeld: het atelier van Mondriaan was erg klein.
Dan maakte Calder ook nog schilderwerk dat sterk doet denken aan Miro. Niet vreemd, want ze waren goede vrienden van elkaar en het werk van Miro zal Calder zeer zeker erg hebben aangesproken en beïnvloed.
En dan natuurlijk een enorme mooie lading Mobiles (naam die overigens van Duchamp af komt) en Stabiles (naam die van Hans Arp af komt).
Erg enthousiasmerende tentoonstelling die Calder zeer zeker verdient. Een van die tentoonstellingen waarvan iedereen weet dat het een blockbuster is, maar wel eentje die het ook echt verdient.
Nog te zien tot en met 28 mei te GemeenteMuseum Den Haag.
Een enthousiasmerende post! En erg goed. Met zoveel informatie en inzicht dat ik niet eens begin aan commentaar!
De link tussen Calder en Miro was nieuw voor mij, en doet een kwartje vallen: ik snap nu waarom ik Calder goed vond nadat ik al eerder Miro had ontdekt, mijn eerste moderne liefde, met 18.
Ik doe mijn best zoals je weet ;). Maar mocht je de tijd hebben, zeker gaan kijken!