Een particulier initiatief om een kunstruimte te beginnen. Gewoon een mooie plek en alles goed regelen uit liefde voor de kunst. Klinkt utopisch maar de Garage Rotterdam laat zien dat het kan.
Het surrealisme wordt vertaald naar hedendaagse kunstenaars. Duidelijk moge weze dat de insteek bedoelt is om diverse kunstenaars enige duiding te geven. Het Surrealisme was om beeld te geven aan het onderbewuste met alle eros en thanathos die daar aan verbonden was. Niet zelden was het natuurlijk ook om te provoceren. Tegenwoordig spelen de eros en thanathos nog wel een rol maar is de agressie van het provoceren weggevallen. Eerder spreken de werken de verbeelding aan, een label wat makkelijk op veel kunst te plakken valt.
Het is overigens niet erg dat een tentoonstellingsruimte op een dergelijke manier kunst toegankelijk probeert te krijgen, het is niet dat de werken er minder ambigu van worden. De opzet nodigt ook uit tot kijken, de entree van 2 euro met bijbehorende kop thee zorgen niet alleen voor dat je langer in de ruimte blijft maar dus ook langer kijkt en beter kijkt. Daarbij is niet de gehele ruimte in 1 blik te overzien wat ook weer zorgt voor extra lucht.
Over de voorkeur van de kunstenaars valt nog wel iets te zeggen, het is opvallend veel uit de stal van RonMandos wat ook bij voorgaande tentoonstellingen zo was. Het label surrealisme is op veel kunst te plakken en er zijn in Nederland veel boeiende kunstenaars die zich daar op een bepaalde manier toe verhouden. Dan mag de curator breder georienteerd zijn. Wat niet wil zeggen dat het een slechte tentoonstelling is, de kunstenaars sluiten over de gehele linie goed bij elkaar aan en zijn gelijkwaardig van beeldkwaliteit.
Doorgaans plaats ik het werk van Ahn in een meer beeldende problematiek dan een surrealistische, maar in dit geval past het er goed bij.
Werk van Egberts is helaas door de aard van het werk nauwelijks te fotograferen, zeer fijngevoelig en genuanceerd werk.
Let op de witte puntjes die soms opdoemen in de grauwe vlakken, geen idee hoe dat technisch zit maar het geeft een enorme extra diepte in het werk.
Opmerkelijke installatie tekeningen plus ruimtelijke elementen van Fokkema.
Doet me denken aan “Fuck you Dolphins” van Dick Verdult, je zou ze zo naast elkaar kunnen hangen en zo een sterke combi hebben.
Het enige te fotograferen werk van Silvia B.
Tentoonstelling is nog te zien tot en met 23 december bij de Garage te Rotterdam. Het is een stukje uit de richting van het centrum maar wel de moeite waard.
1) Je hebt het werk van Otto Egberts best goed inzichtelijk gemaakt door dat 2 x inzoomen op Passage. ‘
2) Levi van Veluws ‘Origin of the Beginning’ is voor mij zijn beste werk tot nu toe. Als een hond die water van zich afschudt lijkt Levi de blokjes van zich af te schudden, die de eerste 4 jaar van zijn opkomst hebben gekenmerkt. Maar is dit wel een afscheid van zijn signature style?
3) Sylvia B. zou eens met Renato N. een pintje moeten gaan drinken; kunnen beiden via Sylvia’s hoed hun werk binnenstebuiten keren?
4) Vier kunstenaars die je toont zijn uit de stal van Ron Mandos, vijf niet. Zo dominant is dat nou ook weer niet. Wel is dit soort kunst in de mode, en het sluit aan op de crisis. Jij zegt surrealisme, ik zeg überrealime.
5) Jisan Ahn achtervolgt mij al sinds RAW Rotterdam. Hij maakt mooi, onderzoekend werk, en heeft dezelfde – zeldzame – achternaam als de meisjesnaam van mijn schoonmoeder.
@Henkjan
1, dank 🙂 al doen de foto’s nog altijd geen recht aan de stoffigheid en fysieke aanwezigheid van het beeld.
2, Ik weet niet wat zijn meest recente werk is, maar dat zou je eigenlijk hem zelf moeten vragen ;).
3, Renato N, ken ik nog niet en kan er zo snel ook niets over vinden op het web.
4, Dat zijn er verhoudingsgewijs nogal veel ook omdat bij voorgaande tentoonstellingen er vaak meerdere kunstenaars uit de stal van Ron komen. Dat is niet erg voor een keer, maar als dat structureel is vraag ik me toch af of de curator niet te weinig op andere plekken komt. Ook al is het in de mode of sluit het aan etc.
5, Vooral dat van die schoonmoeder is leuk te weten. Hij/zij (?)j zit bij Galerie Bart en ik kom het al regelmatig tegen sinds het afstuderen aan FMI twee jaar geleden.
2 Over Levi: dat was een wat rethorische vraag die ik hem inderdaad en tzt zal stellen.
3 Renato Nicolodi. Ik weet niet hoe Sylvia B. voluit heet.
2. Ah, doen.
3. Dat moet voor jou wel te achterhalen zijn, maar zal ze niet voor niets gedaan hebben vermoed ik zo.
a bit of a delayed reaction… Garage Rotterdam is a non-profit organization, as far as I know nobody ever sold a work and its certainly not the purpose of it. Garage Rotterdam is founded and sponsored by a private man with allot of passion for art. it is totally disconnected from the institution artistically and financially!!!! therefore the selection of the art and artists for this and other exhibitions has nothing to do with the crisis , Ron Mandos or anything else. but the theme selected by the curator and his board.
@Ron, no problem about a late reaction ;). As I said in the text I think the curator should have a broader vision than certain galleries which he seems to focus on untill that certain moment. I did not mention anything about crisis or what so ever, neither do I think Ron Mandos is manipulating the program ;).
I have totally no complaints about the fact that it is a private initiative (on the contrary, I think that is really good!).
hi Niek , I was actually writing my comment regarding HenkJan part 4 (-: maybe its my poor Dutch but I thought he connects the “type”, of art in this exhibition to the crisis.