De afgelopen dagen was ik niet in de gelegenheid iets te schrijven. Ik ben in de tussentijd verhuisd naar Maastricht in verband met een residentie aan de Jan van Eyck academie. Dat betekend lange dagen met veel autorijden (waar ik een hekel aan heb), veel sjouwen (met verhuisdozen met vooral te veel boeken), spierpijn (van dat sjouwen) en onrustig slapen (andere geluiden in het huis). Zeer vermoeiend en daardoor ben ik in een vreemde soort vakantiesfeer. Qua timing had het niet meer vervreemdend kunnen zijn nu het hier carnaval is. Alsof je continue aan het dagdromen bent…
Paul Klemann (1960) gebruikt dromen als materiaal voor zijn surrealistische goed doorwerkte tekeningen. De formaten zijn zo rond de A5 tot A3 met kleurpotlood en zo hier en daar wat verf. Klemann zet om de zoveel tijd snachts zijn wekker en maakt aantekeningen/schetsjes als hij gewekt wordt van wat hij op dat moment aan het dromen is. Overdag werkt hij de tekeningen vervolgens uit. Een eenvoudige formule maar wel eentje die tot de verbeelding sprekende beelden oplevert. De kunst zit hem niet zo zeer in het uitvoeren van de formule, iedereen heeft denk ik de opdracht wel eens gehad op de middelbare school. Maar om dat consistent vol te houden en steeds zo geconcentreerd uit te werken tot krachtige beelden. Dat lukt je een paar keer, maar 10 jaar lang dat vol houden is gekkenwerk. Dat Klemann dat doet verdient hoe dan ook veel respect, dat het daarbij ook nog eens sterke tekeningen oplevert is dan de bonus.
Hier een zeer beperkte selectie uit de ruim 60 tekeningen die er te zien zijn (want iedereen moet maar eens gewoon gaan kijken in het echt). Grote versies van de afbeeldingen door erop te klikken.
Het werk van Paul Klemann is nog tot en met 29 maart te zien bij Galerie Witteveen te Amsterdam.
Laat een reactie achter;