Ik was onlangs in Groningen voor de afstudeer expositie en bezocht net als het jaar ervoor ook galerie van Tsjalling Venema.
Op dit moment toont Tsjalling het werk van Jans Muskee (1961). Muskee maakt tekeningen met hoofdzakelijk oliepastel. Zijn werk was eerder erg vol en kritisch beladen. Zijn werken waren hard, expliciete beelden en teksten. Inmiddels is dat eraf en gaan de beelden veel verder dan in op de materie; hoe verhoud het een zich tot het andere. Dat is in de beelden de mensen onderling, en hoe die staan ten opzichte van een context. In formele zien doet Muskee dat door sommige gedeelten wel in te vullen en anderen niet. Hij creert daarmee voor zichzelf als kunstenaar in elk geval meer spanning dan het af te maken. Het ene beeld slaagt dan ook beter in zijn leegte dan het andere, sommige zoals de Gestreepte Trui, Bed en Window gaan er perfect mee om, anderen zoals Park blijven toch een beetje onaffe tekeningen.
Jans Muskee is duidelijk op zoek naar een bepaalde beeldtaal en ik vermoed dat dit een overgangsfase is. Dat maakt het een spannende tentoonstelling want hoe vaak krijg je dat zo duidelijk te zien? Dat hij niet overal slaagt, maakt eigenlijk helemaal niets uit.
Het werk van Jans Muskee is nog tot en met 4 augustus te zien bij galerie With Tsjaling te Groningen.
Niek, jammer dat we elkaar niet getroffen hebben in de galerie…
Jans, ja sorry, mijn dag was nogal chaotisch met dank aan het loopprogramma wat ze in Groningen bedacht hadden. En natuurlijk de NS, had die zaterdag willen gaan, toen die maandag en dat werd uiteindelijk dinsdag ivm treinen die niet reden… We’ll meet again ;).