Het gezamelijk tonen van werken van Willy de Sauter (1938) en Jan van Munster (1939) zal grotendeels ingegeven zijn door het feit dat het generatiegenoten zijn. Al zijn de verschillen tussen beider oeuvres wellicht groter dan de overeenkomsten, er sluimeren gemeenschappelijke opvattingen over wat een kunstwerk moet zijn. Bij beide kunstenaars is het materiaal een wezenlijk onderdeel van het werk. Ook hebben beide kunstenaars een redelijk rechtlijnig parcours afgelopen. Ze zijn op een gegeven moment een bepaalde weg in geslagen met hun werk en hebben die weg radicaal en compromisloos gevolgd. Zo werken beiden al een tijd lang aan eigenzinnige oeuvres die je uit duizenden herkent, al zijn de beeldelementen nog zo eenvoudig.
De twee oeuvres hebben een vergelijkbare helderheid en zitten elkaar zodoende ook niet in de weg. De Sauter heeft de muren, maar doordat het geen heel intrusieve doeken zijn, geeft het ook de ruimte om de werken van Van Munster te ervaren. En vice versa. Het maakt het wellicht niet de meest sprankelende combinatie, maar beide oeuvres komen hier mooi tot hun recht. Hier is dan eigenlijkeen greep te zien van wat ze zoal gedaan hebben. Geen spannend concept, niet het nieuwste van het nieuwste, maar gewoon ontzettend goed werk.
Laat een reactie achter;