Ik moest vandaag verf kopen bij de bouwmarkt. Gewoon, verf om de muren te schilderen. Maar natuurlijk wilde ik weer een specifieke kleur, graag zo dekkend mogelijk. En natuurlijk ook nog een stel verfrollers. Het schilderen van muren is eigenlijk de muren wegschilderen. Door ze een egale kleur te geven zie je de muur niet meer, het wordt een kleurvlak. Pas als je textuur gaat toestaan wordt het in plaats van dat diepe kleurvlak een fysieke verschijning. Textuur is een complex begrip en moet niet verward worden met reliëf. Ondanks dat textuur een reliëf kan zijn, is het ook de kleur van het voorwerp, de glans, de dofheid en zo voorts. Ik denk ook dat daarom je zelden reliefmuren met een enorm verzadigde kleur zult zien. Dat maakt de muur ontzettend aanwezig. Een aanwezige kleur is geen probleem, een aanwezige muur wel. Die maakt ruimtes beklemmend door de focus op de muur te leggen.
Het werk van Willy de Sauter (1938) heeft een vergelijkbare werking als die muren. En dan bedoel ik de muren die textuur hebben. Zijn werk heeft, hoe glad de werken soms ook gepolijst zijn een enorme textuur. Het zijn kleine panelen waar van alles gebeurt. Niet in de diepte van het vlak zoals veel monochromen zijn, maar op het vlak. Hier is niet zo zeer sprake van een picturale ruimte, of een illusie van een afbeelding. Hier vallen afbeelding en object samen. Het zouden ook sculpturen kunnen zijn ware het niet dat het niet om het ruimtelijke gaat. De Sauter zijn uitdaging zit niet in de ruimte, dan had hij wel sculpturen gemaakt. Nee, het zijn nadrukkelijk objecten voor aan de wand. Al maakt hij ook sculpturen, en die blijven dan gek genoeg fascineren om exact dezelfde redenen als de schilderwerken. De textuur.
De Sauter is een meester met de omgang van zijn materiaal. Nergens verliest hij zich in sensatiedrang. Het blijft allemaal bedachtzaam en precies. Natuurlijk, de gemiddelde huissschilder kan ook wel ene monochroom schilderen, maar dan zal al het leven er uit gehaald zijn.
Bij Galerie Ramakers was enige tijd geleden een tentoonstelling van De Sauter te zien met werk van door de jaren heen. Helaas was ik er op de laatste dag en kwam in de tussentijd nauwelijks aan photoshoppen toe. Toch, voor wie het gemist heeft, een prachtige tentoonstelling.
Is dus niet meer te zien bij Galerie Ramakers te Den Haag.
Laat een reactie achter;