Galerie Ramakers; 20 jaar Galerie Ramakers

Wie oude edities van Kunstbeeld en MetropolisM er op na slaat komt al snel tot de ontdekking dat veel galleries het niet veel langer dan 10 jaar volhouden. Recent onderzoek wees aan dat dat met een jaaromzet van minder dan €75.000,- veel galeriehouders weinig meer zijn veredelde hobbyisten. Wie echt professioneel een galerie wil runnen met een stuk of 10 kunstenaars in de stal zal toch een aanzienlijk groter bedrag moeten omzetten dan €75.000,- Dat bedrag zal al snel richting een half miljoen omzet per jaar moeten gaan.

Dat zijn serieuze bedragen, maar rekening houdend met hoge kosten voor de galerie houders die naast de kunstenaars betalen, daarmee ook hun locaties, transport, dure beurzen en niet te vergeten zichzelf moeten betalen. Zo heel erg veel blijft er vaak nog niet over voor de galerie, en een bijbaantje zit er niet bij in als je 5 dagen in de week open moet zijn. Dus als galerie moet je of een flinke spaarpot hebben, een dikke erfenis, rijk trouwen of van begin af aan goed verkopen wil je serieus aan de weg kunnen timmeren. Een beetje geluk lijkt me daarnaast ook geen overbodige luxe.

Dat veel galeries het dus niet heel lang volhouden heeft naast financieel ook vaak te maken met de energie die er in gaat, maar er niet uit komt. Kunstenaars zijn nu eenmaal niet de makkelijkste soort mensen.

Sommige galeries zijn dus al wel ouder dan 10 jaar, en Galerie Ramakers is er een van. Dit jaar bestaat de galerie van Catalijn Ramakers 20 jaar. Tijd voor een mooi overzicht dus. Bij Kunstbeeld een mooi interview met Catalijn Ramakers over wat haar bewoog met de galerie te beginnen en bezig te blijven.

Maar, wie jarig is trakteert, en dus trakteert ze op een mooie gratis te bezoeken beeldentuin op een steenworp afstand van de galerie. Zo’n tuin doet altijd iets opmerkelijks met sculptuur, ineens hoeft zo’n sculptuur zich niet te verhouden tot de ruimte van een galerie, maar tot de oneindige lucht en de bomen. Flink grote beelden, bijna arrogant in hun fysieke verschijning als ze in een huiskamer zouden staan, worden stukken rustiger. Je kunt er omheen lopen, en naast een boom lijkt al veel een stuk bescheidener van formaat.

Wat zo allemaal bij elkaar opvalt is hoe eenvoudig kunstwerken mogen zijn, het is alles behalve pretentieus. Veel werken spelen met natuur of met de verbeelding. Dat levert werken op die eigenlijk geen uitleg nodig hebben, je ziet ze en begrijpt het beeld en dus de kwaliteit van het werk heel snel. Wat er vervolgens overblijft is rustig kijken. Met een beetje geluk kan dat over 20 jaar ook nog bij Galerie Ramakers.

Beeldentuin overzicht

Albert Verkade – Canadian Fall

Christien Rijnsdorp – Two-step

Eelco Brand – 6.movi

Guido Geelen – Schapen voor de Warande

Joncquil – 20 canes no Candles

Maria Roosen – Touch of Gold, Nepal

Sjoerd Buisman – Phyllotaxis

Daarnaast in de galerie (en de kleine tuin van de galerie) tevens een groepstentoonstelling van kunstenaars die betrokken zijn bij de galerie. Hier veelal werk op relatief bescheiden formaat.