Galerie Max Hetzler; Robert Holyhead

Een paar jaar geleden was het werk van Robert Holyhead (1974) te zien bij Parts Project. Daar toonde Holyhead vooral kleine schilderijen, handzame formaten waar veel op te zien was. Kleine ingrepen in ogenschijnlijk monochrome vlakken. Iedere penseelstreek, iedere veeg was onderdeel van het uiteindelijke beeld, niets was aan het toeval overgelaten.

De kracht van dit soort kleine werken laat zich doorgaans lastig vertalen naar grote doeken. De penseelstreken verdwijnen tussen al die andere vegen. Zoals je door de bomen soms het bos niet meer kunt zien. Een oplossing kan zijn om grotere kwasten te gebruiken, maar dat is lang niet altijd zaligmakend. Want van een afstandje blijft juist van die streken alsnog weinig meer over.

Toch lijkt Holyhead hier zijn manier te hebben gevonden om het grote formaat aan te gaan. Hij is van doeken die je onder de arm kunt nemen, gegaan naar menshoge doeken. Grotere kwasten is hier zeker een deel van, maar ook gebruikt hij hier vaker meerdere kleuren naast het wit dat altijd doorschijnt. Daarbij is hij in plaats van delen gaan wegvegen gebruik gaan maken van tape om bepaalde harde witte lijnen te houden.

Daar houden overigens de overeenkomsten tussen deze doeken al snel op. Ieder werk is een andere oplossing voor een schilderkunstig probleem. En tegelijk onmiskenbaar het werk van Holyhead. Want de fijnheid van de kleinere werken, die zitten nog altijd in deze grotere. Van een afstand zijn het indrukwekkende composities door de contrasterende uitgespaarde witte vlakken en de geveegde delen. De felle kleuren verhogen vervolgens de dramatiek. Zodra je dichterbij staat ontvouwt zich die fijnheid van die eerdere werken, waar bewuste nuances van penseelstreken en vegen, van leegte en van kleur zich elkaar afwisselen. Alsof in de grote schilderijen gewoon nog een hele hoop mini-schilderijen zitten. Zo kun je op verschillende afstanden schilderkunstige oplossingen vinden. Voor de mede-schilders dus in elk geval een ontzettend boeiende tentoonstelling.

Het was geen eenvoudige opgave die Holyhead zichzelf oplegde met deze grote werken, maar hij is er wonderwel in geslaagd.