Soms tref je van die tentoonstellingen die op het eerste gezicht misschien niet zo heel spannend zijn. Het is werk van kunstenaar die ik onlangs al eens gezien heb, werk wat er uitziet alsof ik het al eerder gezien heb of gewoon simpelweg dertien in dozijn. Maar soms moet je dan gewoon een extra keer kijken.
Bij Maurits van de Laar is op dit moment het werk van Robbine Clignett (1948), Nour-Eddine Jarram (1956) en Erik Pape (1942). En hier moest ik soms toch echt nog een keer kijken.
De eerste die je tegenkomt als je binnenloopt is Robbine Clignet. Even denk je dat het ‘gewoon’ minimalistisch werk is maar als je goed kijkt zie je dat het hele tactiele gevoelige werkjes zijn. En in details is te zien dat er ook echt lagen in de werken zitten waardoor er ook daadwerkelijk een rijkdom in zit in het minimale.
De echte verrassing is het werk van Nour-Eddine Jarram. Het lijkt eerst even dertien in dozijn. Het cliche pseudo surrealistische met wat op-art achtige trekjes er doorheen. Maar toch, het heeft iets echt anders dan dat dertien in dozijn. De voorstellingen zijn niet surrealistisch en de kleuren zijn op een bepaalde manier anders. Hoe langer je kijkt naar het werk des te meer opvalt dat het ook klopt, het werk is in balans qua compositie en kleur en toch is het spannend. Uiteindelijk blijkt het dan enorm boeiend werk te zijn. (Alleen al hiervoor is het bezoek van de galerie de moeite waard).
Het werk van Erik Pape kwam hier reeds eerder hier en hier aan bod, nu toont hij enkele netjes gepresenteerde aquarelwerken van architecturale situaties in aquarel. De schetsen die eerder in boeken getoond werden, komen hier stukken beter uit de verf. Het werk an sich is dus niet zo verrassend maar door de net iets andere manier van presenteren treed de helderheid veel verder naar voren, ontzettend kundig geschilderd. Alles ziet er 100% raak uit. Dat is prettig, want eerder had ik het idee dat die raakheid wel meeviel.
Zo bij elkaar is het een prettige verzameling werken die een extra keer kijken verdient. Is nog tot en met 10 maart te zien bij Maurits van de Laar te Den Haag.
Dag Niek, La victoire de la lumiere hoort bij een andere pastel! Het afgebeelde pastel heeft als
titel: Les notes macabres. Hrg, Nour-Eddine Jarram
@Nour-Eddine, Ik zie het ik heb per ongeluk het verkeerde nummertje overgetypt. Dank voor de correctie, ik heb het direct aangepast.
Dank voor je snelle reactie Niek!
@Jarram, Over meningen valt te twisten, feitelijke onjuistheden zijn verre van welkom ;). Maar helaas sluipen die er stiekem toch nog wel eens in.