Gijs van Lith (1984) heeft momenteel een show bij Majke Husstege. Van Lith kwam al eens eerder voorbij hier op het blog, toen bij Galerie Bart en toen was het eigenlijk niet veel soeps. Het kwam simpelweg niet lekker uit de verf.
Nu een nieuwe ronde in Den Bosch en eerlijk is eerlijk, hij kan echt wel schilderen. Zijn grotere werken zijn vooral veel verfmateriaal maar de wat handzamere werken hebben echte schilder-schildersjuweeltjes. Wat overigens nog niet wil zeggen dat de grotere formaten niet indrukwekkend zijn. Ook de methodische werken van zijn vorige show lijken afwezig, het is een veelzijdig experiment waarin veel nieuwe opties worden uitgebuit en methodiek voor zo ver ik kan zien niet aanwezig is.
Het moge duidelijk zijn, het gaat van Lith strikt en alleen over verf. Echte schilderspoëzie is er niet, maar wat het dan wel precies is, is me ook nog niet helemaal duidelijk. Het overwinnen van een soort schildersalchemie? Het zou kunnen.
In elk geval verdient zijn imago een flinke boost, het werk is eigen.
Opmerkelijk is overigens nog wel het verschil tussen het werk wat hier te zien is en bij de Schildersprijs. Waar het werk bij de schildersprijs ideematig aandoet is het bij Husstege enkel en alleen schilders-schilderen.
En let op de smeuïge details en de textuur.
Een erg krachtig werk, dat nog wel doet denken aan zijn vorige expositie, maar toch vele malen experimenteler is dan wat hij toen daar liet zien.
Veel lagen verf die vervolgens te lijf zijn gegaan met een schuurmachine.
Twee mooie blauwe werken.
Een lekker rauw werk.
Dit werk lijkt zowaar met een guts bewerkt te zijn. Het blijkt wederom een schuurmachine, maar nu het hoekje ervan waardoor dergelijke effecten optreden. Erg mooi.
Dit werk heb ik eerder gespot bij Open Source Expo van Incubate
Waar ik Gijs van Lith een half jaartje eerder niet serieus nam, doe ik dat nu wel. Ben benieuwd naar zijn volgende tentoonstelling.
Geen idee tot wanneer het te zien is bij Majke Husstege.
Laat een reactie achter;