Galerie Juliette Jongma; Mike Pratt

Het werk van Mike Pratt (1987) viel direct op bij De Ateliers in 2014. Het werk is tegendraads, met een flinke knipoog. Een schuddend motorpak bijvoorbeeld. Het slaat nergens op en juist dat maakte het zo fris tussen al die andere kunstenaars die in vergelijking heel pretentieus werk maken. What you see, is what you see. Een diepe mystieke betekenis heeft zijn werk niet.

Mike Pratt Overzicht

En gelukkig maar. Het werk is juist ontwapenend omdat het verder niet pretendeert meer te zijn. Het is juist die hoeveelheid van lucht die het werk zo fijn maakt. Pratt is een beetje als een clown in het circus. Omdat de rest allemaal zo bijzonder is (wat die acrobaten kunnen en de leeuwentemmer), is het fijn als er iemand even wat lucht in het programma maakt. Niet dat dat direct luchtig moet zijn, want dat is het dan ook weer niet. Een goede anekdote zegt some meer dan een heel epistel. Het zet je als toeschouwer even op het verkeerde been en maakt een grotere structuur zichtbaar, tezamen met een lach vanwege de onverwachte herkenning ervan.

Het is de nonchalante in combinatie met de keuze voor de anekdote die het werk overtuigend maakt. En ook grappig, for the lack of a better word. Dat is misschien wel zijn grootste troef.

(…En waarom of wat die katten zijn? Geen idee)