Galerie Juliette Jongma; Chris Evans – CLODS, Diplomatic Letters

Afgelopen zaterdag opende vele galerien met nieuwe tentoonstelling. Ik begon mijn trip die dag in de Pijp waar ik nog geen van de galerieën aldaar bezocht had tot dusver, te beginnen bij Juliette Jongma.

Daar is op dit moment een presentatie te zien van Chris Evans (1967). Bij binnenkomst valt direct op hoe afgewogen en gebalanceerd de ruimte is. Het is een holistisch geheel geworden. Dat houd in dat de som meer is dan de delen en dat de delen duidelijk een meerwaarde op elkaar leveren. De ruimte is dynamisch voor de bezoeker. Je wordt op heel natuurlijke wijze door de ruimte heen getrokken.

Het werk zelf zijn de betonnen blokken met ronde gaten, de pvc-tapijten en de gefotografeerde negatieven van kleine plantjes. De tekeningen zijn gemaakt door diverse diplomaten en vervolgens diapositief gemaakt. Door het zwart worden ze niet alleen dramatisch, ze beginnen ook (ondanks het museale glas) te spiegelen.

De betonblokken zijn vervreemdend. Het beton is niet egaal van kleur door de marmersporen. Ook zit er een nagenoeg perfect rond gat in, alsof er een buis in heeft gezeten. Hierdoor is er een menselijke hand aan de pas gekomen om tot die vorm te komen die verder ‘natuurlijk’ zou kunnen zijn.

Het is moeilijk  te duiden waar het werk precies over gaat. De foto’s van de tekeningen handelt over een politiek systeem versus de persoonlijkheid van die mensen die die politiek bedrijven. De blokken beton zijn onderworpen aan een persoonlijke systematiek. Namelijk, er is een blok beton waar een paal uit is gehaald. Dat er uit halen van die paal is onderhevig aan het wie het doet op welk moment, net als een tekening. De pvc matten lijken vervolgens hoofdzakelijk te zijn gebruikt om de presentatie als geheel meer beweging te geven. Dit is niet een strikt esthetische functie dus. Het is gepaster om te spreken van een installatie waarin werk is opgenomen dan een presentatie van werk.

Het is een frisse presentatie die lekker kijkt, maar niet duidelijk is wat nu precies de rol is en waarom. Datzelfde geld ook voor de tekst bij de ingang, verder dan dat er iets met stenen gebeurt en er een gek insect in zit kom je niet. Dat maakt het mooi; wel lekker kijken maar niet echt weten waarna en waarom.

Chris Evans – ‘Mime and Rock’ text by Marina Vishmidt, graphic design by Will Holder – A5 formaat, Tekst op blauw papier

Chris Evans Overzicht

Chris Evans – Clod IV (light) – Beton, marmer, pvc-tapijt

Chris Evans – Clod I (Light) – Beton, marmer, pvc-tapijt & Lilly of the Valley, commissioned drawing by Jasmina Pasalic, Siwss diplomat for Bosnis Herzogovina, inverted – 53x45cm Zilvergelatine print

Chris Evans – Clod I (Light) – Beton, marmer, pvc-tapijt (detail)

Chris Evans – Lantana Camara, commissioned drawing bu Angelo Tromp, Diplomatic Attache for Arube in the Netherlands, inverted – 53x45cm Zilvergelatine print

Chris Evans – Clod II (light) & Clod III (dark) – Beton, marmer en pvc-tapijt & Lilly of the Valley, commissioned drawing by Jasmina Pasalic, Siwss diplomat for Bosnis Herzogovina, inverted – 53x45cm Zilvergelatine print

Chris Evans – Lilly of the Valley, commissioned drawing by Jasmina Pasalic, Siwss diplomat for Bosnis Herzogovina, inverted – 53x45cm Zilvergelatine print

Deze tentoonstelling is nog te zien tot en met 27 oktober bij Juliette Jongma te Amsterdam.