Tot en met morgen is in Amsterdam bij galerie AdK het werk van Jacqueline van den Bos (1960) en Jos Smeets te zien.
Kort gezegd is het prima werk, maar weet het maar bij vlagen echt te inspireren. Dat heeft enerzijds te maken met de opstelling in de ruimte die simpelweg te vol is, anderzijds is het werk te veelzijdig en daardoor ook niet echt scherp.
Maar als we de werken geïsoleerd bekijken zit er toch best wel wat tussen wat de moeite waard is.
Van Jacqueline van den Bos vallen met name de werken op hout enorm op. Niet alleen omdat deze van dergelijke vreemde vormen hout zijn maar ook omdat er heel speels met die vorm en begrenzingen van het picturale vlak is omgegaan. Wel slaat de acrylverf erg doods uit en soms lijken de kleuren wel heel erg puur uit de tube te komen, wat dan weer uit gemakzucht lijkt te zijn gedaan.
Haar ‘gewone’ schilderwerk mag er ook wezen, maar mist net dat ene beetje extra inspiratie wat de andere werken wel hebben;
Topstuk is het volgende werk;
En op de tweede plek deze, maar ook hier lijkt er een soort gemakzucht op te treden ten opzichte van het werk hier boven. Ik heb ook het idee dat de acrylverf misschien het probleem is. Hoe zou een werk in olieverf of was het doen?
Van Jos Smeets blijk ik bij thuiskomst slechts 2 foto’s te hebben. Zijn werk is me buiten deze werken ook totaal niet blijven hangen. Ik durf er dus ook even geen verdere uitspraken over te doen.
Is dus nog alleen de dinsdag te zien.
Laat een reactie achter;