Hidde van Schie (1978) heeft op dit moment een solo te Utrecht. Hij schildert, maakt muziek, schrijft teksten, maakt collages en tussendoor maakt hij ook nog eens installaties/sculpturen. Het is dus iemand die lekker bezig is.
Dat laatste, de kunstenaar die lekker bezig is omschrijft misschien ook wel het beste zijn werk. Het is niets anders dan super sympathiek lekker werk. Hij schildert zoals hij collages maakt, zijn titels zijn zoals hij installaties maakt. Nergens is het heel radicaal vernieuwend, maar wel overal een gevoel van enthousiasme waar hij mee bezig is. Nergens euforisch maar wel optimistisch. Dat zijn werk daarbij in concentratie en gevoeligheid een stijgende lijn laat zien ten opzichte van zijn werk van een jaar eerder, is hier niet te zien, maar wel het geval. Vorig jaar zag ik zijn werken voor het eerst op Re:Rotterdam. Inmiddels is de verf magerder, transparanter maar ook veel zwieriger. Heerlijk om naar te kijken.
Hier een detailfoto waarop de opbouw, de zwierigheid en de gelaagdheid erg goed te zien is.
Dit werk vond ik persoonlijk het meest fascinerend. Het ontbreken van de voorstelling maakt dat de verf nog meer voor zichzelf gaat spreken. Iets wat zijn werk overduidelijk goed kan hebben.
Soms dreigt het dan wat minder te gaan maar eigenlijk levert dat een heel spannend werk op.
En dus de heel mooie, surrealistisch getinte collages.
De werken met perspex zijn mij niet helemaal duidelijk, al lijkt het me sterk dat kleur en vorm niets er mee van doen hebben.
Is nog te zien tot en met 6 mei bij Galerie 10 te Utrecht.
Laat een reactie achter;