Frank Taal; A Brand New Day – Pascal Bastiaenen & Jan ten Have

De laatste tijd zie ik steeds vaker het idee van een duo-tentoonstelling voorbij komen. Dat vind ik vreemd. Er is 1 ruimte waarbij twee kunstenaars altijd een bepaalde relatie met elkaar aan gaan. Volgens het duo-solo concept is dit niet het geval.

Zo is op dit moment bij Frank Taal een duo-solo van Pascal Bastiaenen (1981) en Jan ten Have (1957), beide onder dezelfde titel ‘A Brand New Day’. Toch gaan de twee kunstenaars niet een dialoog aan. Beide hebben een zijde van de ruimte bezet en afgezien van de titel gaan beide er anders mee om. Bij Bastiaenen lijkt a Brand New Day een apokalyptisch concept waar dat bij Ten Have juist ruimte bied voor een nieuwe hierarchie. In die zin is er meer sprake van een kamp tegen het andere kamp. Het is dus geen appels met peren, maar twee verschillende soorten fruit die het tegen elkaar opnemen.

Het blijven dus toch twee losse elementen die los van elkaar duiding verdienen. Dat is ergens ook wel jammer, een duo-tentoonstelling had ook juist ruimte kunnen bieden tot meerduidigheid in tussen twee kunstenaars. Het zou boeiender zijn als de twee soorten fruit laten zien dat ze zich tot elkaar verhouden.

Pascal Bastiaenen & Jan ten Have overzicht

Het werk van Pascal Bastiaenen is allereerst geworteld in goed schilderwerk. Daarnaast is er een politiek engagement. De molotov cocktails branden goed en levert daarnaast ook nog eens mooie beelden op. Toch blijft er ondanks het mooie plaatje een sluimerende betekenis. In de visie van Bastiaenen staat de maatschappij op de rand van een anarchie of een politiestaat.

Pascal Bastiaenen – Molotov Solution (reeks) – 50x40cm Olieverf op doek

Pascal Bastiaenen – Fury and Flame & Jaguar – 70x60cm & 50x40cm Olieverf op doek

Pascal Bastiaenen – Fury and Flame – 70x60cm Olieverf op doek (detail)

Pascal Bastiaenen – Molotov Solution VIII – 160x200cm Olieverf op doek

Pascal Bastiaenen – Shit hit the fan – 50x70cm Olieverf op doek

Pascal Bastianen – Shit on the marble & Stront aan de knikker – 60x50cm Olieverf op doek

Pascal Bastiaenen – Shit hit the fan IV & Surrender – 50x60cm & 40x30cm Olieverf op doek

Het werk van Jan ten Have is een heel ander verhaal. Het werk is nauwelijks tot niet te doorgronden maar merkbaar is dat niets willekeurig is. Het werk is onderhevig aan een systematiek die niet zichtbaar is. Op de zijkanten van zijn werk staan kleurcodes, en soms ook teksten die een structuur lijken te duiden. Maar de betekenis blijft onduidelijk. Zo ook zijn artist statement waarin ook duidelijk een systematiek te lezen is. Al snel blijkt dat de letter ‘e’ totaal ontbreekt in die tekst. In een zelfde trant zal ook zijn gewone werk onderhevig zijn aan regels die niet inzichtelijk zijn.

Door die onzichtbare systematiek ontstaan beelden die anders nooit zouden zijn ontstaan zonder dat er willekeur aan te pas komt. Dat maakt zijn werk interessant.

Jan ten Have – Artist Statement

Jan ten Have – Zig-Zag (je probeert toch, toch) – 81x93cm

Jan ten Have – Zig-Zag (je probeert toch, toch) – 81x93cm (detail)

Jan ten Have – Dolby (Hifi kleuren, zonder ruis, in stereo) – 240x492cm 144 Langspeelplaten

Jan ten Have – Dolby (Hifi kleuren, zonder ruis, in stereo) – 240x492cm 144 Langspeelplaten (detail)

Jan ten Have – Bijna Niet1 (4-delen)(De Cutup en foldin methode, De nulde orde, Eufore sinjalen, En nogal rough) – 35×50 & 50×70 & 55×65 & 50x60cm

Jan ten Have – Bijna Niet1 (4-delen)(De Cutup en foldin methode, De nulde orde, Eufore sinjalen, En nogal rough) – 35×50 & 50×70 & 55×65 & 50x60cm (detail)

Jan ten Have – Bijna Niet1 (4-delen)(De Cutup en foldin methode, De nulde orde, Eufore sinjalen, En nogal rough) – 35×50 & 50×70 & 55×65 & 50x60cm (detail)

De duo-solo is nog te zien tot en met 22 december bij Frank Taal.