Embassy of Art; Niels Broszat – De Karavaan doet Nieuwe Tijden Aan

Het kunstenaarschap is geen typische negen tot vijf baan. Als kunstenaar maak je je werk, maar ook als je je atelier verlaat gaat het werk door. Zo kan de inspiratie op ieder moment toeslaan, maar ook de zorgen blijven doorgaan als je de deur dicht trekt.

Als kunstenaar maak je niet enkel je werk, je doet nog heel veel er om heen dat ook tijd en energie kost. Daar zitten dingen als het doen van de belastingdienst en het onderhouden van je website bij, maar ook dingen die indirect met je praktijk te maken hebben. Het lezen van boeken, het bezoeken van tentoonstellingen en soms ook creatieve uitstapjes.

Niels Broszat (1980) besloot bij deze presentatie niet alleen zijn reguliere werk te tonen, maar ook de veelzijdigheid van dingen die uit zijn praktijk voort komen. Ze vereisen omstandigheden die een kunstpraktijk eigen zijn, maar misschien minder energie en concentratie vergen. Een beetje zoals een schets op een bierviltje. Het vraagt om dezelfde talenten, maar is geen volwaardig werk. Naast zijn digitale werken en schilderijen zie je dus ook een uitstalling van objecten en prullaria. Sommige zijn inspiratiebronnen, maar ook de spreekwoordelijke bierviltjes zoals de goudstaven, de bordjes en de grote wandkleden. Het zijn geen werken in de reguliere zin, maar niettemin ook werk.

De tentoonstelling van Broszat is een herwaardering van de artistieke praktijk als geheel. De kunstenaar als holistisch gegeven. Niet enkel de output die na lang zwoegen het atelier mag verlaten, maar ook de bierviltjes kunnen daar onderdeel van uit maken. Het maakt deze tentoonstelling een persoonlijke inkijk in de diverse praktijk van Broszat. Het roept de vraag op wat kunstenaars nog meer kunnen delen van hun talenten. Ook, of juist, als het niet tot het bekende werk oplevert.