In Electron (Breda) een tentoonstelling rondom het thema urbanisering samengesteld door Bonnie Severien. Rondom dat idee heeft Severien een mooie verzameling kunstenaars bij elkaar gezet.
Aram Tanis, Aquil Copier, Bonnie Severien, Hans Wilschut, Joep Overtoom, Jason van der Woude, Karin van Bodegom, Mark Robert Peters, Marjolijn de Wit, Michiel van der Zanden, Rozemarijn Westerink.
Aram Tanis hebben we al eerder gezien vorige week bij Incubate. Daar met Verhoef, hier solo. Mooie foto’s met een wel heel erg scherpe presentatie.
Aquil Copier kennen we hier vooral vanwege zijn PRESENTeert pamflet. Daarin onderzoekt hij duidelijk een intellectueel domein met betrekking tot het schilderen. Zijn eigen werk lijkt echter vooral een vormelijk onderzoek te zijn. Super lekker schilderwerk met mooie bevindingen. Dat weet hij vervolgens ook nog eens in een sterk beeld te verwerken. Inhoudelijk sluit het perfect aan bij het thema van de tentoonstelling maar echt een statement daarin is ons ontschoten. Dat hoeft ook niet met dit soort werk.
Bonnie Severien is dus de curator van deze tentoonstelling. Het werk dat er van Severien hangt is nogal plat geschilderd. Dat kan een kwaliteit zijn maar wij zijn er nog niet helemaal uit. Dat maakt het nog geen slecht werk. Past prima bij de andere tentoongestelde werken.
Hans Wilschut maakt goede foto’s. Daar hoeven we verder niets meer over te zeggen.
Joep Overtoom zagen we al eerder in Utrecht een paar weken terug. Nu we zijn werk al weer zien valt toch op dat het eigenlijk wel een heel erg beperkt onderzoek is binnen het medium. Sterker nog, het is bijna vormgevelijk. Steeds dezelfde oplossingen en plat geschilderd. Dat levert best mooie beelden op, verkoopt waarschijnlijk prima, maar toch wringt het bij ons een beetje.
Jason van der Woude is onlangs afgestudeerd aan SintJoost Breda en presenteert hier werk wat hij rond zijn eindexamen bij de Verbeke gemaakt heeft. Duidelijk statement door de ruwheid en recycling van materiaal. Maar, ergens mist het nog iets aan intensiteit. Toch mooi dat hij hier exposeert en toch tussen redelijk gevestigde namen overeind blijft staan. Komt vanzelf dus goed.
Karin van Bodegom maakt gebouwtjes van tekst. Erg simpel idee wat erg goed werkt. Vooral door de enorme hoeveelheden werkjes indrukwekkend. Geen idee wat ze verder maakt. Maar dit is best leuk.
Mark Robert Peters heeft een super prachtige gemaakte sculptuur. De barsten kreeg hij er bij voor niets en dat maakte het werk nog net ietsjes spannender. Enige opmerking is dat het waarschijnlijk mooier was geweest als de sokkel hoger was zodat het wat meer een stad wordt in plaats van een ruimtelijke landkaart. Zijn fotowerk is waarschijnlijk een foto gemaakt van een sculptuur. Wat ons betreft hadden we liever het sculptuur gezien.
Marjolijn de Wit is natuurlijk al langer bekend bij ons. Prima werk en ook hier is het enige schilderij dat er van haar hand hangt prima. Ze heeft ook wat sculptuurtjes gemaakt. Maar die lijken toch niet echt helemaal zo sterk als de schilderijen. Het formaat is te klein waardoor het te intiem wordt. Ook de veelheid is het enige dat de beelden nog echt overeind houd. Waarschijnlijk werken ze beter als het wat groter wordt.
Michiel van der Zanden is ook multidisciplinair en heeft zowel een computer animatie als 2 schilderwerken. Nu lijkt dat nog al een groot verschil maar ze passen naadloos samen. Zijn schilderwerken lijken namelijk ook geïnspireerd te zijn op 3D computer spelletjes. Dat levert in het ene geval een heel sterk beeld op en in het andere een iets minder sterk beeld. Toch erg spannend werk waarin duidelijk dingen gevonden worden. Ook opmerkelijk is het feit dat hij om het doek heen schildert zodat de zijkanten mee gaan werken. Goed werk dus waar we graag meer van zien.
Rozemarijn Westerink had in de ruimte een enorme muurschildering gemaakt. Dan zou je verwachten dat zoiets een ook enorme impact heeft. Maar dat valt best mee. En vergeleken met de rest van de tentoonstelling is dit ook ondanks het formaat niet het werk dat de meeste impact maakt. Het blijft een beetje twijfelachtig overeind. Als schilder moet je je toch achter je oren gaan krabben als je beeld met een dergelijk formaat niet echt impact heeft. Na het kijken op haar website blijkt dat ze dergelijk beeld al vaker gemaakt heeft, misschien dat het daarom iets te veel routine is geweest en intensiteit daardoor enigszins afwezig. Dus misschien wordt het tijd voor haar om haar beeldtaal wat te verbreden. Dan komt het wel goed, want lekker schilderen kan ze overduidelijk.
Al met al een verrassend goede tentoonstelling. Complimenten naar Bonnie voor het neerzetten van een mooie expo; veel goede werken en alles past prima samen. Echt een uitspraak wordt er niet gedaan over het thema, maar dat hoeft ook niet. Wij gingen geïnspireerd huiswaarts.
Kijken dus dit laatste weekend.
De urbanisering is niet alleen in de overeenkomsten in het werk te zien (afgaande op de plaatjes op internet) maar ook op de overzichtsfoto in de kop.
Wat een volle Tentoonstelling zeg, nergens ruimte om te lopen, werken te dichtbij elkaar en valschaduwen op de muren. Heeft niemand meer de tegenwoordigheid van geest af te zeggen voor zulke opbouwen? Of gaat het ieder om weer een kopje in de CV lijst? Overtoom zagen we toch ook op de Koninklijke Subsidie in het Paleis op de Dam?
Hoe zit dat met andere academies dan Arnhem? wordt daar les in tentoonstelling opbouw gegeven?
@Viktor,
Het is inderdaad een erg volle tentoonstelling. Toch, naar mijn mening kan het hier. Het had niets meer moeten worden. Het had rustiger gemogen en gekund, er was werk dat niet noodzakelijk was, maar echt gemoeten nog niet. Dat is op de overzichtsfoto natuurlijk weer niet te zien.
Misschien heeft het ook te maken met de conditionering van de kijker, we zijn als publiek langzaam aan gewent om zappig te kijken. Zo voelde het ook om er doorheen te lopen.
Lessen in tentoonstellingen op te bouwen? Doen ze dat in Arnhem ja? In Breda in elk geval niet. Bij de eindexpo’s gaan we komend jaar dus ook Arnhem op het lijstje zetten dan.
Misschien moeten we deze discussie voorzetten met de curator erbij. Mijn mening over internetafbeeldingen waarop ik ‘moet’ beoordelen / oordeel hangt nauw samen met het feit dat ik er niet geweest ben.
Ik tweete vandaag nog dat het beoordelen van plaatjes op internet niet altijd heel erg duidelijk is. met een goed voorbeeld : http://bit.ly/d4nOy8
Als de door jou genoemde snellere zapp straatcultuur de oorzaak is van het vluchtige kijken, dan staat daar tegenover dat een van de schilders in zijn of haar productie toch niet altijd zappig (#isdateenwoord) te werk gaat, het opspannen van een doek en prepareren gaat immers op een trage handmatige snelheid. (op de 1-minute-sculpture-achtige dingen van Marjolijn de Wit na)
De opbouw van de Tentoonstelling zou dit ook moeten zijn. Ik mis de concentratie en vind het, oordelend op wat ik op internet ‘beleef’, een bij elkaar geraapt stukje show-van-kunnen.
Wellicht kan deze eclectische samenstelling voor hun werken, met zo’n titel. Het woord Urban, de straatcultuur in combinatie met Landscapes zou wel die impact moeten geven maar maar het is allemaal wat veilige seks. En daar is niks aan.
Wat bedoel je met Jason van der Woude – Fotos inclusief ‘recupreatie’ lijst? #datisgeennederlandstoch?
@Viktor Baltus,
Dat van die lijst stond op het bordje, heb ik dus niet zelf verzonnen ;). Maar het waren al eerder gebruikte of in elk geval licht beschadigde lijsten. Nam aan dat het dat zou zijn.
Zappig zal wel geen Nederlands woord zijn, maar haastig is het verkeerde woord daarvoor. Dus dan maar zappig. Het kijken vanaf foto’s is inderdaad heel lastig om echt een eerlijk beeld te krijgen. Toch (en daar ben ik van overtuigd) geven foto’s vaak een goede indruk. Sowieso om in elk geval beelden te herkennen. Voor details zul je inderdaad zelf moeten gaan kijken.
Over het opbouwen van exposities hebben wij weinig tot geen kaas gegeten. Is er een museoloog die daar iets over zou willen schrijven? Of andere ervaring experts? Zouden we erg blij mee zijn.
Het verbaasd mij steeds weer dat er alleen op Arnhem les wordt gegeven in alles dat naast het vakmanschap van de beeldende kunst van belang is. Zowel het opzetten van een bedrijfsplan, het schrijven en bijhouden van de boekhouding, (je bent immers ook een zelfstandig ondernemer zodra je afstudeert) en het opbouwen van een TT.
Er zijn een hoop ongeschreven regeltjes bij het bouwen er van, zoals uitlijnen, kijkhoogte, kijkafstand, blinde vlekken, belichting, belettering, benoemen.
Een van de belangrijkste die wij altijd aanhouden zijn:
1. Hart van het werk op 160 cm
2. Diagonaal van een werk is de kijkafstand
3. als je in een hoek (met rechts van je een muur) op de kijkafstand staat moet er rechts naast je niks hangen. (de blinde vlek)
4. Boven / onder of midden aanlijnen, nooit van alle wat.
5. Gebruik van spotjes is dodelijk
@Viktor,
Goh, enorm bedankt voor even overzichtelijk wat regels te melden. In elk geval een goede leidraad. Ik heb inmiddels een museoloog gevraagd een stukje tekst te schrijven over hoe een tentoonstelling te doen. Dus we krijgen binnenkort nog meer informatie over tentoonstellingen inrichten.
Al heb ik nog wel mijn vraagtekens bij die spotjes, ik snap wel dat je dan nooit egaal licht krijgt, maar waarom zie je het bij tentoonstellingen dan toch nog zo vaak? (zoals bij WdW)
Hallo Niek en Victor,
Wat een levendige discussie hier over de inrichting van een tentoonstelling!
De expo bij Electron is de tweede groepstentoonstelling die ik heb ingericht en is dus heel leerzaam, elke ruimte is anders.
Overtoom heeft inderdaad op de Koninklijke Prijs gehangen. En ook De Wit, Van der Zanden, Copier en Severien in de laatste jaren.
Jammer Victor, dat je de tentoonstelling niet in het echt hebt gezien. Naar aanleiding van plaatjes van de tentoonstelling is het echt lastig om er een oordeel over te geven.
Je ervaart veel meer ruimte in de expo dan er op de foto’s te zien is.
Niek, bedankt voor je review.
@Bonnie Severien,
Graag gedaan. De tentoonstelling in het echt oogde inderdaad minder krap dan op de foto’s. Dat is altijd lastig. Mocht je nog aanvullingen hebben op het “hoe richt je een tentoonstelling in” hoor ik het graag. Stuur ons een mailtje als je weer een tentoonstelling hebt ergens, wij komen graag kijken.
@Niek, Spotjes zie je inderdaad vaak, ook bij Witte inderdaad en de enige rede die ik kan verzinnen is dat een spotje €6,95 kost en een full spectrum daglicht TL €22,-.. Of het is gewoon onkunde. Je krijgt zulke harde schaduwen en als je het fotografeert zie je alleen maar een witte vlek.
@Bonnie, Leuk dat je even reageert en jammer dat je mijn naam verkeerd spelt, maar dat terzijde.. 🙂 Inderdaad een heel onderwerp erbij zo. Het blijft altijd lastig om een TT in te richten, telkens ander werk, andere mensen met ego’s (die zijn echt het ergst). Ook lastig als je zelf deelneemt of als je iemand beter kent dan de ander. Een goede TT heeft met zoveel factoren te maken en elke keer leer je weer, Mocht je eens wat wat dingen willen weten, blijf dan vooral lost painters checken of mail me met brandende vragen of als je hulp nodig hebt.
@Viktor, @Bonnie,
Mocht er sprake zijn van een e-mail uitwisseling over het hoe een tentoonstelling in te richten, horen wij daar graag meer van. Mocht jullie beide jullie ervaringen willen delen met het publiek hier zou erg interessant zijn. Bij deze zijn jullie beide van harte uitgenodigd om er een stukje over te schrijven voor op dit blog ;).
@Viktor,
Zonde inderdaad, spotjes.
Heerlijk slecht die vertalingen… in de Engelse versie heet ik opeens Victor White.. Vreemd..
Mensen, kunst(plaatjes) op internet is toch alleen bedoeld als teaser om t in real life te gaan bekijken? Schilderkunst kun je in ieder geval niet louter op een -voor iedereen immers ander- beeldscherm beoordelen en tentoonstellingen ook niet. Simpel.
@Isabella, Nou, de foto’s geven natuurlijk wel een beeld van wat die tentoonstelling bied. En ik denk wel degelijk dat we aan de hand van een digitale presentatie ook iets kunnen zeggen over de realiteit. Ja, het is nooit exact hetzelfde, maar het zal geen verrassing zijn zoiets in het echt te zien als je het digitale gezien hebt. (gelukkig maar, want de expo is al zeker een ruim half jaar geleden.)
@niek: ik bedoelde meer Viktors commentaar, die de tentoonstelling alleen maar beoordeelt aan de hand van jouw foto’s. Dat is wel erg kort door de bocht. En zeker geven foto’s een indruk van een tentoonstelling, dat vind ik juist erg leuk aan deze site. Dat is altijd beter dan helemaal niks zien: het bevredigt een deel van de nieuwsgierigheid.:) Maar als het kan, zie ik de tentoonstelling het liefst ook nog in t echt, natuurlijk.
@Isabella, …maar al dat reizen is iedere keer zo’n gedoe 😉
@Niek: ….. Helemaal waar en t kost bakken met tijd die ik meestal niet heb, helaas..:) Bij mij blijft t dus vaak bij jullie blog.. Goeie troost!