Ondanks het feit dat ik geen voorstander ben van globalistische opvattingen in de kunst ben ik wel voorstander van persoonlijke uitwisseling van culturen. Op het moment dat je als mens je continue verhoudt tot concepten van de hele wereld verzand je in homogeniteit. Er is zo veel materiaal dat concentratie op een specifiek segment problematisch is.
Op het moment dat je een één op één uitwisseling hebt met een andere cultuur ben je je aan het verhouden tot een specifieke cultuur. In dit geval is die uitwisseling met Mexico. Mexico, want het is mede-georganiseerd vanuit een universitaire studie Mexicaanse cultuur die jarig is. En deze presentatie vind dan ook plaats in de universiteit.
Maar, is er echt een verschil te zien tussen de kunstenaars en waar ze vandaan komen? Het antwoord daarop is zowel ja als nee. In sommige gevallen is duidelijk de Mexicaanse erfenis van Diego Rivera te zien of politiek engagement zoals dat in Nederland simpelweg niet gedaan wordt. Maar in andere gevallen is het helemaal niet zo evident wie waar vandaan komt. Wel valt op dat de Nederlanders toch zachter zijn (zowel formeel als beeldend) en de Mexicanen wat expressiever. Het zijn nuanceverschillen maar ze zijn er wel.
Alles bij elkaar een sympathieke verzameling werken op papier op een lastige locatie. En goed om weer eens iets heel anders te zien in dit geval.
De tentoonstelling is nog te zien tot en met 29 november te Groningen bij de Universiteit. Daarna zult u moeten afreizen naar Mexico en dat is nog verder weg dan Groningen…
Laat een reactie achter;