![Het laatste verslag van de eindexamen exposities is deze van Willem de Kooning te Rotterdam. Daarmee heb je hier van alle erkende bachelors een overzicht voorbij hebben zien komen alhier. […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/Maurice-Gobert.jpg?resize=640%2C250 "Eindexamen Expositie; Willem de Kooning Academie")
Het laatste verslag van de eindexamen exposities is deze van Willem de Kooning te Rotterdam. Daarmee heb je hier van alle erkende bachelors een overzicht voorbij hebben zien komen alhier.
Het beste is dit jaar niet voor het laatste bewaard. Willem de Kooning maakte de afgelopen jaren meermalen een matige indruk. Ondanks dat dit jaar er wederom een nieuwe locatie gevonden is voor de eindexamen presentaties en de presentatie wanden in elk geval steviger lijken te zijn is er wederom chronisch ruimtegebrek voor echte statements. Per student ik meen maximaal 3 vierkante meters en/of een wan. Dat is niet veel.
Ook zijn dit jaar alle richtingen op één hoop gegooid. Het gevolg is dat alles er semi-kunstzinnig uitziet. Soms bedoelt, want ze studeren af als autonoom beeldend kunstenaar, maar in een aantal gevallen wordt onduidelijk wat de bedoeling is (het dit een sculptuur of een schaalmodel?). En in een soms zakt een autonoom werk zo weg in haar omgeving dat je het al snel over het hoofd ziet. Dat is niet geheel te verwijten aan het werk, maar simpelweg de onrust eromheen van schreeuwende grafische vormgeving of audiovisuele presentaties. Niet alle soorten werk kunnen alles verdragen.
Het aantal werken dat als autonome beeldende kunst opvalt is dan dus als gevolg daarvan niet zo heel groot. De Willem de Kooning is duidelijk op zoek naar een nieuw onderwijsmodel en bijpassende presentatievorm. Het zou logischer zijn als ze het volgend jaar ook zelf wat meer helder op een rijtje heeft.
Hier een zeer beperkt beeldverslag van wat er zoal te zien is.
Angela Willemsen
Diedrik Sibma
Emma Aivazian
Gwen van den Bout
Iwan Smit
Jody Alexandra
Lisa Helder
Maria Kokkonen
Maurice Gobert
Sara Degenaar & Bienke Domenie
Sara Degenaar & Bienke Domenie (detail)
Beste Niek,
Mijn complimenten voor het trekken van mijn aandacht met je artikelen, keer op keer. In de hoop dat je de waarde er van in ziet, wil ik je graag vertellen dat ik mij stoor aan het feit dat je vaak vergeet je felle standpunten te voorzien van een onderbouwing. Misschien zou het interessant zijn om te streven naar een objectievere benadering van de zaken waar je over schrijft. Als je meer van het subjectieve bent zou ik je willen adviseren je standpunten ook op die manier te brengen, en niet te suggereren dat wat jij vindt algemene geldigheid heeft.
Ook ben ik van mening dat je op taalkundig vlak nog flink kunt groeien. Sommige fouten kun je gemakkelijk voorkomen door je tekst goed te controleren voor je hem plaatst.
In de veronderstelling dat het gezond is om op zijn tijd een medemens van repliek te voorzien, groet ik je.
Anoniempje
Student Fine Art, ArtEZ
@Anoniem,
Allereerst reageren we hier met naam en toenaam. Mij aanspreken op onduidelijkheden en taalfouten mag, daarvoor kun je hier reageren. Maar dat doen we dan wel uit het goede vertrouwen van elkaar.
Voor de disclaimer van objectiviteit en subjectiviteit verwijs ik je door naar de ‘info’ pagina en de quote van Nietzsche, je hebt gelijk maar ik heb meer gelijk.
Met betrekking tot taalfouten is het eenvoudig, Lost Painters heeft geen taalredactie en dankzij de snelheid is het ook onmogelijk altijd foutloos te schrijven. Zoals ik hierboven al stel, laat me weten wat de taalfouten zijn dan verbeter ik ze met alle liefde.
Onbekend= Sara Degenaar & Bienke Domenie
@S Dank, is aangepast
Toen ik de expositieruimte binnenliep van graduationshow van het WdKA was mijn eerste reactie: ‘Wat is hier gebeurd’. Na een tijdje rondkijken en navraag bij de kunstenaars/medewerkers bleek dat zoals jij dat noemt, alles ‘op één hoop gegooid’ was. Zelf was ik daar niet zo blij mee. Ik kom toch primair voor de (autonome) beeldende kunst en ik wil elke kunstenaar toch mijn onvoorwaardelijke aandacht geven en dat is lastig in zo’n kakofonie. De exposanten klaagden daar ook over de bescheiden ruimte en dat er niets mocht qua, boren, plakken, verven etc.
Aan de andere kant ben ik door deze benadering (bijv) tegen het project van Liza koch aangelopen die zich social designer noemt. Geen beeldend kunstenaar maar haar werk met tassen van leer van oude bankstellen met daarop borduurwerk met patronen die door immigranten naar Nederland gebracht zijn, vond ik heel interessant, in de klassieke indeling was ik haar project niet tegen gekomen. Ook het werk van Gwen van den Bout en Sara Degenaar & Bienke Domenie was de moeite waard en had een interessant verhaal, beide ook geen pure beeldende kunst…
@Paul,
Ben het met je eens dat je juist door deze opeenhoping ook weer dingen ziet die je anders misschien gemist zou hebben. Maar of dat voordeel nu opweegt tegenover de nadelen betwijfel ik. Dat de locatie dit jaar niet de meest geschikte was, was al snel duidelijk, maar dat er ook nog eens niet geboord etc mocht worden maakt dat ik me afvraag wat de academie nu eigenlijk wil. Neemt het zijn studenten onvoldoende serieus of is er een ander probleem?
Een aantal academies moet elk jaar weer een geschikte ruimte vinden voor de afstuderende kunstenaars. Het Sandberg Instituut zat dit jaar in het voormalig burgerweeshuis. een mooie historische locatie en ruimte zat, maar hier mocht ook niet geboord, geverfd etc. worden, want het was een monument. Blijkbaar is een goede, ruime, betaalbare locatie vinden lastig voor de academies. En dan moet het ook allemaal op het laatste moment worden ingericht.
Ik heb wel de indruk dat, in het algemeen, de graduation-shows steeds meer waardering krijgen en dat het belangrijk wordt gevonden in de kunstwereld. Het HKU heeft zelfs een reclame actie op touw gezet… Dus wie weet gaat het volgend jaar beter worden met het WdKA
Dat de ruimte niet ideaal is daar kan nog doorheen gekeken worden maar ik stoorde mij vooral aan de schreeuwerigheid van het hele ‘graduation event’. Ik doel daarmee op de ontzettende irritante manier waarop alles uitgelegd en aangekondigd werd. Met veel lege termen werden zowel events als studies als werk opgeblazen. Helaas bleek dat de inhoud van zowel deze events als van het werk te mager was om zich te kunnen meten met alle holle frasen. Daardoor werd het geheel nogal pretentieus.
Ik hoop dat de academie zich weer meer richt op de behoeften van zijn studenten ipv zichzelf te verliezen in ontzettend ingewikkelde systemen van social practices en autonomous liquid educators of the future. Focus op het werk en laat dit voor zichzelf spreken, het is echt ontzetten vermoeiend om naar een paar honderd ‘houdingen’ te kijken op een grote hoop.
@Annelien, Kan ik niet anders dan volledig onderschrijven.
Eens, Niek.