De academie van Maastricht is een van de kleinste die Nederland rijk is. Bij de afdeling voor de autonome kunsten studeren doorgaans een tiental studenten af. Dit jaar is het niet veel anders met slechts negen kunstenaars. Wat overigens niet wil zeggen dat het niet de moeite waard is. Ondanks dat het altijd een beperkt aantal is zijn er altijd wel een paar die echt met kop en schouders boven de rest uitsteken. Niet alleen hier, maar ook vergeleken met de andere academies waar veel meer kunstenaars het werkveld gaan betreden.
Het is dan ook lastig om te spreken van tendenzen bij deze lichting. Maar waar de academie van Maastricht altijd een accent op lijkt te hebben liggen is op formele en poëtische vraagstukken. Ook dit jaar zijn die weer vertegenwoordigd.
Hier volgt een beeldverslag van wat er zoal om verschillende redenen opviel.
Laat een reactie achter;