In Antwerpen heb je dus twee kunstacademies, daarvan wordt deze vaak ‘de’ academie genoemd. Het onderscheid zal liggen in historische context die aan mij niet besteed is, dus ik bezoek beiden. Toch is het onderscheid tussen de twee niet heel onbegrijpelijk. De academie is klassiek geschoold en levert kunstenaars die direct aansluiting vinden in het professionele veld van Antwerpen. Van die andere academie zie je dat aanzienlijk minder.
Toegeven, de afgelopen jaren was het onderscheid in kwaliteit ook terug te zien. De Koninklijke Academie toonde simpelweg talent dat al veel rijper was dan die van Sint Lucas. Maar dit jaar is dat verschil minder evident. De ogenschijnlijke voorsprong in formele en technische vaardigheden is dit jaar minder aanwezig. Het is bijna alsof bijvoorbeeld de lessen schilder- en tekenvaardigheden teruggeschroefd zijn. De nadruk op de traditionele media zijn nog wel zichtbaar, er wordt ook nog altijd beduidend beter geschilderd dan op andere academies.
Bij de afdeling beeldhouwen zie je nu een juist zeer overtuigende lichting. Het betreft slechts een handvol kunstenaars maar doordat ze de ruimte krijgen en nemen weten ze krachtige statements te tonen.
Misschien is het ook een kwestie van pech, niet ieder jaar kun je op alle richtingen toptalenten aannemen en vervolgens ze ook zo afleveren. Talent is er dit jaar, net als op alle andere academies, genoeg te vinden. Hier volgt een beeldverslag van wat er zoal op valt. Zoals gewoonlijk kun je op de foto’s klikken voor grotere afbeeldingen.
Deze presentaties zijn helaas niet meer te zien op de Academie in Antwerpen.
Laat een reactie achter;