Eindexamen Expositie; KABK Den Haag

Terwijl ik door de gangen van de academie loop, denk ik vaak dat het allemaal wel een beetje tegenvalt. Dat denk ik bij alle academies. Veel heb ik al eerder gezien, of erger me aan het gebrek precisie of missen van de energie in veel werken. Als ik van ieder eindexamenjaar er uiteindelijk een flinke handvol echt goed vind, dan is dat heel wat.

Van die handvol kunstenaars die ik dat jaar interessant vind door heel Nederland komen er alleen wel altijd een stel uit Den Haag.

Het lijkt dat het mode-syndroom (pastelkleuren, hompjes klei, beeldschermen met digitale animaties en monotone stem, fluorkleuren, spanbanden, geometrische vormen en dat soort modieuze trucjes) ook hier is neergedaald. Op zich niet erg maar kunst gaat daardoor lijken op andere kunst zonder op eigen vermogen nog enige zeggingskracht te hebben. Als toppunt, de tafeltjes bij grafisch (?) vormgeving zijn volgens bekend IKEA/bouwmarkt recept. Volgens mij is het daarmee duidelijk dat dergelijke ingrepen eerder schijn zijn dan daadwerkelijk enige betekenis hebben. Maar er zijn gelukkig ook nog voldoende kunstenaars die daar van afwijken.

Tafel bij Vormgeving, spanbanden en gipsblokken

Tafel bij grafische vormgeving, heel kunstig.

Algemeen beschouwd is het net als voorgaande jaren een kwalitatieve en veelzijdige lichting, al hoop ik wel dat de modieuze tendens een eenmalige is.

Werk van Abel Wolff bestaat uit een multimediale presentatie die zich niet heel goed laat vertalen naar fotoreproductie, en uitleggen van het werk klinkt als een flauwe grap. Dus wie niet gaat zal het met deze foto’s moeten doen.