De eindexamenpresentaties van de HKU zijn al een aantal jaar een van de beste voor het kunstenveld. Veel presentaties zijn helder en overtuigen. Steevast zijn er kunstenaars die snel hun weg weten te vinden in het galeriecircuit. Dat zal dit jaar niet veel anders zijn.
Het nadeel daarvan is niet altijd, maar ook dit jaar invoelbaar. Sommige presentaties zijn zo eenduidig dat ze nu al lijken op een herhaling van zetten. Een enkele vondst meermaals herhalen leidt tot een heldere presentatie, maar ook de vraag wat de jonge maker dan daarnaast zou doen. Op een gegeven moment is die vondst uitgemolken en wat moet je dan? Hopen op een volgende goede vondst? De vraag is dan of de opleiding voldoende heeft meegegeven hoe je als kunstenaar een duurzame praktijk kunt opbouwen. Dan moeten we dan nog maar afwachten hoe rijk de ideeënwereld is die er achter schuilt.
Deze kritische noot klinkt nu wellicht zwaarder dan terecht is. Want, het zijn die overtuigende presentaties die een stevige eerste kennismaking zijn. Ze maken nieuwsgierig naar meer. Ook omdat er gelukkig kunstenaars zijn die een helder statement weten te maken en een inzage hoe ze te werk gaan. Er zijn genoeg academies die wat dat betreft eens mogen gaan kijken hoe ze op de HKU te werk gaan. Wat mij betreft is de HKU nog altijd de eerste academie waar ik aan denk als iemand me vraagt om een aanbeveling om te gaan studeren op de kunstacademie.
Hier een beperkt beeldverslag van wat er zoal om diverse redenen opviel. Zoals altijd kun je op de foto’s klikken voor grotere afbeeldingen.
De eindexamenexpositie van de HKU is nog tot en met deze zondag te bezoeken.
Laat een reactie achter;