![Net als de voorgaande jaren levert de academie van Utrecht ook dit weer een flinke lading talenten af. Veel kunstenaars kunnen rechtstreeks de kunstgaleries in. Toch knaagt er dit jaar […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/2022/07/Sarah-Fokke-.jpg?resize=640%2C250 "Eindexamen Expositie; HKU Utrecht 2022")
Net als de voorgaande jaren levert de academie van Utrecht ook dit weer een flinke lading talenten af. Veel kunstenaars kunnen rechtstreeks de kunstgaleries in. Toch knaagt er dit jaar iets aan deze lichting. Er zijn duidelijk meer kunstenaars dit keer, waardoor opvallen natuurlijk ook niet eenvoudiger wordt. Maar ook lijken de presentaties in zijn geheel minder scherp uitgesproken te zijn. Er zijn minder extreme presentaties dan we andere jaren bij de HKU nog wel eens tegen komen.
De impact van al die corona-maatregelingen lijken zich langzaam te manifesteren in de eindexamen-presentaties. Het is een tendens die vrijwel op alle academies te voelen is. Gek is dat niet, veel lessen waren digitaal, geen toevallige gesprekken met een kopje thee, geen bezoek aan musea en veel onrust in je studie omdat mensen ziek worden. Het is spijtig voor een generatie kunstenaars die dus eigenlijk met een studie-achterstand moeten afstuderen, want voor talent is het nu extra hard knokken om een voet tussen de deur te krijgen. Alsof het kunstenaarsleven niet al lastig genoeg was.
Een tendens die ook merkbaar is, en hier een paar keer expliciet, is dat kunstenaars romantische trekjes hebben. Ze gaan weg van de alledaagse werkelijkheid door te reizen in de tijd, naar verre (denkbeeldige) oorden of naar de natuur waar de mens zich als nietig wezen toe moet verhouden. Het doet een aanspraak op een andere verbeeldingskracht die tot voor kort niet zo zichtbaar was. Dat lijkt me verklaarbaar door alle ellende in de wereld van de afgelopen paar jaar, en het is mooi te zien dat het een ander soort kunstenaar oplevert.
Hier volgt een beperkt beeldverslag van wat er zoal om diverse redenen opviel. Zoals altijd kun je op de foto’s klikken voor grotere afbeeldingen.
Hier een beperkt beeldverslag van wat er zoal om diverse redenen opviel. Zoals altijd kun je op de foto’s klikken voor grotere afbeeldingen.
Zelf dit jaar afgestudeerd aan HKU fine art. Het “romantische” gedeelte zag ik ook verschijnen. Dat is iets wat klopt. Zelfs bij mezelf. Het laat zien hoe het beleid effect heeft op de psyche. Als student probeer je om werk te blijven maken, ook de verschillende manieren van ontladen zorgt voor wegdromen. Naar een tijd waar alles veilig was of neigen naar een surrealistische wereld waar je als kunstenaar wel controle op lijkt te hebben. Op een collectieve manier sturen ze elkaar aan. Ik denk ook het effect van verschillende meningen dat kunst verkoopbaar moet zijn of niet van invloed is op de verschijningsvorm.
De angst om als extreem gezien te worden en daardoor een mechanisme ontstaat van “teruggaan in de tijd”, het kinderlijke, het onschuldige, valt soms ook op.