Eindexamen Expositie; HKU Utrecht 2019

De HKU heeft ook dit jaar weer een flinke lading kunstenaars klaargestoomd voor de kunstmarkt. Merendeel van de afstudeerders kan zo de galerie of presentatie-instelling in. Het zijn stuk voor stuk gelikte en duidelijke presentaties. Er wordt duidelijk een lat gelegd en uitschieters daaronder zijn er dan ook niet.

Dit jaar bekruipt me echter meer dan eens ook het nadeel van een academie die zo dicht op de markt in de brede zin van het woord zit. Meer dan eens heb ik een deja vu gevoel. Sommige presentaties lijken veel op die van eerdere jaren, soms zelfs het jaar ervoor. Sommige werken lijken te veel op dat van reeds bekende namen. De waarachtigheid en eigenheid verdwijnt. De presentaties zijn zo helder dat het afgesloten ouvres lijken. Je kunt het toekomstige traject al bijna volledig invullen. De bandbreedte van deze jonge talenten is soms zo beperkt dat nieuw werk simpelweg overbodig lijkt. De lat wordt gehaald, met succes maar dat heeft blijkbaar wel een prijs.

Begrijp me niet verkeerd, nog altijd zou ik iedereen met een ambitie voor het kunstenaarschap zonder problemen richting de HKU sturen. Het halen van de lat heeft dan wel zo zijn kanttekeningen, de voordelen wegen nog altijd zwaarder. Het overbekende zwarte gat, dat tussen de academie en mogelijk vervolg zit, is bij de HKU vakkundig weggenomen. Hier is het direct met de eindexamenpresentaties er op of eronder. Wie rondkijkt in het veld komt snel tot de conclusie dat de HKU alumini het de laatste jaren opvallend goed doen.

Hier een beperkt beeldverslag van wat er zoal om diverse redenen opviel. Zoals altijd kun je op de foto’s klikken voor grotere afbeeldingen. Ga vooral ook zelf kijken want lang niet alles op foto doet het zo goed als in het echt.