Echt sprake van een eindexamen expositie is er hier niet, maar spreken van een Open Studio situatie kunnen we hier ook niet. Afijn, de deelnemers aan het post-academische instituut HISK zwaaien naar twee jaar af en tonen hier de resultaten die tijdens dit verblijf, of zelfs tijdens deze tentoonstelling, zijn opgedaan.
Wat opvalt tegenover de Open Studio’s die recentelijk bij de Rijksakademie te Amsterdam was, is de openheid van de werken die hier getoond worden. Geen spierballen statements, maar beelden die al bijna volgende beelden op willen roepen. In die zin is een bezoek aan het HISK inspirerend.
Ondanks het geringe aantal van tien deelnemers weten alle kunstenaars duidelijk hun positie te tonen waar de artistieke praktijk zich toe verhoudt. Dat heeft misschien even zo goed met de eerdere opmerking te maken, veel werken zijn van handzaam formaat en dus toont iedere kunstenaar meerdere werken waaronder kleinere, waardoor er al snel een compleet beeld van een artistieke praktijk gevormd kan worden.
Ook prettig is overigens het schaalmodel wat bij de ingang staat, zo kun je snel een overzicht krijgen van wat er zoal te zien is, maar ook wat je eventueel gemist hebt.
Hier een beeldverslag van wat er zoal aan werken opviel.
Het volgende werk behoeft enige toelichting, wie inderdaad doet wat de instructies aanbevelen hoort via de kaak stemmen. Helemaal verstaan deed ik het niet, maar de werking is een aangename frisse confrontatie, zeker gezien ik doorgaans geen fan ben van interactieve kunstvormen.
Ook in dit geval is enige toelichting niet overbodig, de kleine apparaten maken geluid alsof het een bos met vogels betreft, sommige onderdelen bewegen ook subtiel.
Laat een reactie achter;