Eindexamen Expositie; de Ateliers 2023 – Raamvertelling

De Ateliers toont de komende week de afzwaaiende deelnemers in haar atelier en presentatieruimtes. De afgelopen twee jaar hebben tien kunstenaars weer het onderste uit de kan geprobeerd te halen […]

De Ateliers toont de komende week de afzwaaiende deelnemers in haar atelier en presentatieruimtes. De afgelopen twee jaar hebben tien kunstenaars weer het onderste uit de kan geprobeerd te halen uit het residentie-programma dat De Ateliers te bieden heeft.

Wat kun je zeggen over tien totaal verschillende praktijken? De titel die dit jaar aan het geheel is gegeven is toepasbaar op vrijwel alle groepstentoonstellingen, maar dit soort presentaties nog meer. De tien kunstenaars hebben met elkaar gemeen dat ze de afgelopen twee jaar hier gewoond en gewerkt hebben. Daar houdt het dan eigenlijk ook wel op. Ja, er is een duidelijke voorkeur voor het poëtische zoals dat andere jaren ook zichtbaar was in de selectie kunstenaars. Dat buitenwereld is vaak ver weg, enkel via omwegen worden actuele politieke en maatschappelijke kwesties aangekaart, zoals dat anders ook vaak bij de Ateliers het geval is. In zoverre is de rode draad een duidelijke signatuur van De Ateliers.

Is er dan niets dat opvalt onder deze tien kunstenaars? Het Woonhuis is fijne toevoeging aan de presentatie. Deze ruimtes met een meer menselijke maat bieden onderlinge samenhang en positionering ten opzichte van elkaar. Allemaal in samenwerking met andere kunstenaars. (Helaas is mij niet duidelijk van wie wat is, het plattegrond is heel duidelijk.) Hieruit blijkt nadrukkelijk die hang naar het eerder genoemde poëtische en vanuit de materie gedachte sensitiviteit.

Eigenlijk kun je enkel de tien kunstenaars op zichzelf beschouwen. Zijn het interessante praktijken? Dat antwoord is voor deze lichting een volmondig ja. En van sommige daarvan gaan we zeker weer werk terugzien bij het bekende tentoonstelling- en galeriecircuit. Of dat nu de schilderijen van Tobias Thaens zijn, of de tekstuele ingrepen van Annabelle Binnerts, of de lichtelijk absurde maar persoonlijke video’s van Daisy Smith of iets intenser Clemence Lollia Hilaire, of juist de installaties van Johan Roelofs of van Ryan Christopher, of iemand anders, heb ik geen idee. Maar grote kans.

Hier volgt een beeldverslag met een greep van wat er zoal te zien is.

De presentaties van deze tien kunstenaars zijn van 21 oktober tot en met 5 november te zien bij de Ateliers te Amsterdam.