De lichting van AKV Den Bosch is opvallend klein dit jaar. Slechts een tiental studenten haalden de eindstreep en studeerden af. Waarschijnlijk daarom ook dat er gekozen kon worden om een groepspresentatie te maken waarin elkaars werk in relatie tot elkaar getoond worden. De groep is natuurlijk in zekere zin door het lot bepaald en dat levert een bonte presentatie op. De dwarsverbanden zijn soms inzichtelijk en soms een tikkeltje ongelukkig.
Het doet enigzins denken aan de eindpresentatie van Sint Joost Breda in 2018 waar nadrukkelijk was gekozen de musical-vorm als eindpresentatie. Ook daar was een gezamelijk statement over wat een eindexamen kan en moest zijn, maar lang niet altijd ten behoeve van de individuele praktijk. Dat zijn gedurfde besluiten van de gehele groep, de vraag is alleen dan wel wat het gevolg is daarvan na het eindexamen. Zowel in Breda als hier valt de groep na deze presentatie uiteen en gaan ze elk hun eigen pad. Wat is dan de relevantie van het gezamelijke statement op zo’n publiek moment? Wellicht symbolisch, het erkennen van de sociale context van de academie. Maar goed, dat is speculeren en ik ben vergeten het hier te vragen.
Door de groepspresentatie komen niet alle kunstenaars even goed uit de verf en sommigen nemen de overhand. Er zijn geen solo-presentaties maar werken verspreid door de ruimte. Het maakt het niet altijd inzichtelijk wat de rode draad is in het prille oeuvre van de jonge kunstenaar en daardoor raken sommige werken extra uit het zicht. Wellicht dat ze in de context van andere werken wel overeind bleven. De weerslag daarvan is terug te vinden in het beelverslag waarbij sommigen oververtegenwoordigd zijn en anderen helaas buiten beschouwing blijken.
Hier volgt dan het beeldverslag van welke werken er binnen de groepspresentatie opvielen.
Laat een reactie achter;