Omdat ik druk bezig ben met van alles maar niet met het bezoeken van tentoonstellingen ontstaat er wel eens wat ruimte voor wat anders. Zoals nu ook vandaag…
Velen zullen dit waarschijnlijk al wel kennen, David Hockney’s (1937) theorie over spiegels en het schilderen. Hoe kan het dan men rond 1420 ineens zo veel realistischer, nee, meer fotografisch konden schilderen? Dat bepaalde kunstenaars zoals Vermeer en Caravaggio hulpmiddelen gebruikt hebben voor hun schilderijen is vrijwel zeker. Dat ook Van Eyck dat daadwerkelijk zo gedaan zou hebben betwijfel ik. De kandelaar die Hockney gebruikt als bewijs is inderdaad zeer correct geschilderd en haast technisch onmogelijk. Maar spiegels waren rond 1420 nog niet zo perfect als die hij gebruikt. Toen ik het zelf probeerde viel me op hoe lastig het is de afbeelding over te nemen omdat de vervorming nooit perfect is en dus een onscherp beeld oplevert.
Een nieuwe theorie is die van Tim’s Vermeer. Helaas is daar nog altijd bar weinig van te vinden.
Maar die van Hockney blijft een interessante insteek om eens kritisch naar te kijken.
Morgen ben ik onderweg naar Groningen om wat werk te brengen, zal eens kijken of ze daar weer iets nieuws hebben om te zien.
Hoi,
Wat ik interessant aan deze theorie blijf vinden is dat de lens ons tekenen en schilderen beïnvloed. Wij kijken met 2 ogen maar veel afbeeldingen worden gemaakt vanuit 1 lens en/of perspectief waarin alles scherp is. Dit is niet erg maar het beïnvloed ook ons algehele kijken en misschien zelfs ons ‘visuele’ denken.
Veel afbeeldingen laten ons een visuele werkelijkheid zien maar wij bekijken deze werkelijkheid in het echt op een heel andere manier, wij stellen ‘scherp’ op losse onderdelen en negeren een hoop informatie. David Hockney probeert de wereld vast te leggen op een manier zoals hij met twee ogen kijkt.
Ik denk dat afbeeldingen van Giotto meer naar de werkelijkheid zijn geschilderd dan de afbeeldingen van Caravaggio
Leuk. Ik ben hier enthousiast over.
David Hockney heeft ook een leuk tijdlijntje gemaakt, ja.
doei
@Arjan, Helemaal waar dat ons kijken nog altijd sterk gebaseerd is op het kijken door een enkele lens. Ik heb zelf zitten denken dat in feite het omslagpunt van 1430 zoals Hockney het aankaart ook te maken heeft met het concept van een ‘afbeelding’ want pas rond die tijd zich daadwerkelijk ontwikkelde. Tot die tijd was een schilderij geen afbeelding, maar daadwerkelijk de realiteit (de Christus aan het kruis was daadwerkelijk Christus aan het kruis). Giotto was dus niet naar de waarheid, het was de waarheid. Afijn, genoeg food for thought.