![Bij de Vleeshal is op dit moment het tweede deel van een trilogie te zien. Gelukkig heb ik het eerste deel ook gezien dus dan heb je een idee waar het over […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/De-Vleeshal1.jpg?resize=640%2C250 "De Vleeshal; The Moon Has a Complicated Geography")
Bij de Vleeshal is op dit moment het tweede deel van een trilogie te zien. Gelukkig heb ik het eerste deel ook gezien dus dan heb je een idee waar het over gaat. The Moon Has a Complicated Geography gaat verder waar Herfsttij van het Modernisme gebleven was.
Bij binnenkomst stuit je direct op een bouwwerk waar een film te zien is, ‘gefilmd vanaf het Acropolis’. Een zwart-wit film toont een omgeving vanaf hoogte. Duidelijk blijkt uit de titel dat het in Griekenland moet zijn.
Als je de trap oploopt tref je een videowerk van Hedwig Houben en een foto van Gert Jan Kocken. De foto toont een stad vanuit de lucht. Op de foto staat iets te lezen van Enola Gay, 1 augustus 1945, Japan en ik weet direct wat er te zien is; Hiroshima de dag na de atoombom.
Met deze cadans loopt door de hele tentoonstelling heen. Niet altijd direct is duidelijk waar het beeld naar verwijst, soms is het in het beeld zelf te zien, soms de titel, soms moet je iets meer moeite doen. Maar altijd is het opgevouwen A4tje van De Vleeshal toereikend om inhoudelijk toegang te krijgen tot het werk. Met uitzondering van Hedwig Houben verwijst iedere kunstenaar op een bepaalde manier naar elementen uit de geschiedenis. Die referentialiteit en historische geworteldheid is de rode draad in deze tentoonstelling. Het trekt alle werken op een aangename manier samen in een visie over hoe hedendaagse kunst daar mee om kan gaan. Toch wordt die rode draad nergens te overduidelijk in formele zin. Het zijn niet alleen maar foto’s bijvoorbeeld, maar ook sculptuur en film.
Het werk van Hedwig Houben zit er als de ’trui’ van de tentoonstelling in, werk wat niet helemaal in dat concept te passen valt. Toch past het werk er qua mentaliteit van een hedendaagse onderzoekende kunstenaar juist wel perfect in. Hiermee wordt haar werk eerder een punt waar de andere werken omheen draaien dan de gekke anomalie.
Een extra punt van vermelden waard is het werk van Vincent Vulsma die letterlijk een trui toont, tesamen met diverse andere stukken textiel. Deze zijn ieder uit een andere periode afkomstig en herleiden uiteindelijk naar hoe een motief van een indianenstam tot mode verwordt. Dat levert zowel een mooi werk op als ook een boeiend onderzoek in de historie van een specifiek patroon.
Tenslotte is het werk van Wendelien van Oldenborgh waar echt de tijd voor genomen moet worden (41 minuten!). Het is een film waarin Bete Mendes en Deise Tigrona, twee vrouwen uit verschillende generatie die beiden een actieve rol in hebben genomen in de politiek door hun publieke activiteiten. De eerste deed dat als actrice, de tweede tot voor kort als zangeres. Ze ontmoeten elkaar en delen ervaringen over de dictatuur/politiek van Brazilie. Nergens wordt het te bekrompen en blijft het een open dialoog over hoe de politiek daar werkte en hoe zij daarin functioneerden. Ondanks de lange duur van de film blijft het toch boeien.
Alles bij elkaar is het een prettige en opmerkelijk toegankelijke tentoonstelling die toont hoe kunstenaars van nu omgaan met geschiedenis en hoe ze daar onderzoek naar doen.
Vleeshal overzicht
Lonnie van Brummelen & Siebren de Haan – View from the Acropolis – 16minuten 35mm film
Hedwig Houben – Students Doubts – 12,54minuten Video
Gert Jan Kocken – Y-3, Q-3, B-2, C-1
Gert Jan Kocken – Tomb of Henry III, Duke of Brabant & Adelaide of Burgundy, Dominican Church Louvain
Gert Jan Kocken – New York Times, Tuesday September 11, 2001
Gert Jan Kocken – Anna Retable, Utrecht, Defacement 7 March 1580
Willem Oorebeek – Zee Lande, Nuit Americaine – 200x200cm Digitale print
Vincent Vulsma – Technik – Navajo Indianen weving (1890) wol, Penleton Indian Trade Blanket (1910) scheerwol en katoen, Ikea Lappljung Ruta polypropyleen, Bernhard Willhelm sweater (2012) en metalen kledingrekken (in samenwerking met Elisa van Joolen)
Vincent Vulsma – Technik – Navajo Indianen weving (1890) wol, Penleton Indian Trade Blanket (1910) scheerwol en katoen, Ikea Lappljung Ruta polypropyleen, Bernhard Willhelm sweater (2012) en metalen kledingrekken (in samenwerking met Elisa van Joolen)
Vincent Vulsma – Technik – Navajo Indianen weving (1890) wol, Penleton Indian Trade Blanket (1910) scheerwol en katoen, Ikea Lappljung Ruta polypropyleen, Bernhard Willhelm sweater (2012) en metalen kledingrekken (in samenwerking met Elisa van Joolen) (detail)
Hedwig Houben – I’m Looking for the Sculpture That is the Most Obvious Sculpture. To Figure Out What This Sculpture Looks Like, I Will First Have to Go Through Every Sculpture Possible in Order to Determine What This Is. As Soon As I Know What It Looks Like, I’m Going to Make It, Stand in Front of It and Remain There Looking at It. If It So Happens That Other People Look Along with Me, I Wonder Whether They Will Think of This as the Most Obvious Sculpture. And if So, Whether That Would Mean They Have Exactly the Same Image in Mind of the True Sculpture that I do. And if Not – Which Is Probably Be More Likely – What Would Be Their Motivation for Looking at the/My Sculpture? For Example: The Sculpture Could Be the First Sculpture the Person Has Ever Looked at; The Sculpture Could Remind the Person of Something, and While Looking at It, the Person Tries to Recall This Memory; Or, the Person Could Consider the Sculpture the Truest and Most Successful Sculpture, but for Every Other Reason Than Why I Do. In The Last Case, There Would Be a Difference Between a Person Thinking the Sculpture is Successful Based Upon Their Own Criteria or Successful Because Others Had Influenced Their Opinion. 2, performance – Registratie van performance
Hedwig Houben – I’m Looking for the Sculpture That is the Most Obvious Sculpture. To Figure Out What This Sculpture Looks Like, I Will First Have to Go Through Every Sculpture Possible in Order to Determine What This Is. As Soon As I Know What It Looks Like, I’m Going to Make It, Stand in Front of It and Remain There Looking at It. If It So Happens That Other People Look Along with Me, I Wonder Whether They Will Think of This as the Most Obvious Sculpture. And if So, Whether That Would Mean They Have Exactly the Same Image in Mind of the True Sculpture that I do. And if Not – Which Is Probably Be More Likely – What Would Be Their Motivation for Looking at the/My Sculpture? For Example: The Sculpture Could Be the First Sculpture the Person Has Ever Looked at; The Sculpture Could Remind the Person of Something, and While Looking at It, the Person Tries to Recall This Memory; Or, the Person Could Consider the Sculpture the Truest and Most Successful Sculpture, but for Every Other Reason Than Why I Do. In The Last Case, There Would Be a Difference Between a Person Thinking the Sculpture is Successful Based Upon Their Own Criteria or Successful Because Others Had Influenced Their Opinion. 2, performance – Registratie van performance (video)
Arnoud Holleman – Immovably Centred – Foto, video en tekst & Schets voor Le Bourgeois a la cle – Foto
Arnoud Holleman – Hoofstuk 14 – Brons, boeken over Rodin en tekst
Wendeline van Oldenborgh – Bete & Deise – 41minuten HD video (Cinema in architecturale structuur ontworpen voor de Vleeshal) & Arnoud Holleman – Hoofstuk 14 – Brons, boeken over Rodin en tekst
Wendeline van Oldenborgh – Bete & Deise – 41minuten HD video (Cinema in architecturale structuur ontworpen voor de Vleeshal)
De tentoonstelling is nog tot en met 14 april te bezichtigen en natuurlijk net als die andere tentoonstellingen bij de Vleeshal te Middelburg zeer de moeite waard.
