Hoe vaak is de horizon al wel niet gefotografeerd? Het is een ontzettend cliché, maar toch blijft het mooi beeld op leveren.
Op dit moment is er in de Pont werk te zien van Wout Berger (1941). Er hangen een stuk of 10 grote werken en een aantal kleinere werken in de gang naar de grote ruimte. Alle werken zijn in dezelfde staande verhouding en hebben de horizon in het midden van het beeld. Steeds hetzelfde water en dezelfde lucht. Dat is ook alles wat er over te zeggen valt, soms duikt er nog een wolk op in de lucht, maar als je moet benoemen wat er te zien is kom je niet veel verder dan de lucht en water.
En toch is geen enkel beeld hetzelfde.
In de veelheid van de beelden doet dat een beetje denken aan Philip Akkerman zijn werken, steeds is het in zekere zin hetzelfde, maar verschijnt er een ander beeld. Het werk van Berger is hier dan ook niet zo zeer hetgeen dat we zien, maar eigenlijk vooral een beeld wat gaat over licht, over kleur en over nog meer licht. Dat levert prachtige beelden op.
Het werk van Wout Berger is nog tot 6 januari in De Pont.
Het is soms te makkelijk om waar te zijn. Ik citeer Niek ‘Hoe vaak is de horizon al wel niet gefotografeerd? Het is een ontzettend cliché, maar toch blijft het mooi beeld op leveren.’
Of het mooi is de vraag, wat er mee gezegd wil worden is en blijft een raadsel.
Te makkelijk is het te vaak, dat is het wat mij betreft zeker.
@Loek, te vaak zeker, maar dat geld voor nagenoeg alle beelden. Ik heb het idee dat dit werk puur een fotografische aangelegenheid is (zoals er ook schilder-schilders zijn).
Niek, ik denk dat het over existentie gaat en niet over fotografie.
Elke dag opstaan aan de oevers van het IJselmeer, dat moet meer uit te halen zijn en ik denk daarbij aan Hamisch Fulton, Richard Long en dichter bij huis Kees Verbeek en wat dacht je van Rob Moonen.
Speelt ook een rol, al doet het beeld dat net iets anders. Alleen als die kennis aanwezig is zou je dat ook zien. Je krijgt wel het idee dat het een activiteit is die hij vaker onderneemt (aan de hand van de titels en natuurlijk de breedte van de beelden). Het is een dilemma tussen weten en zien.
En de grootste van allemaal was ik gisteren nog vergeten; Hiroshi Sugimoto, met dank aan Hristina
Uitzicht op het IJselmeer, kent Berger de theorie van Beuys wat het Hollandse licht betreft?
Kunst moet ergens over gaan!!
Lijkt me wel als hij daar iedere dag wakker wordt 😉
Kunst moet niks (maar dit is wel erg saai ja..)
@ gert wat een onzin!!! Je weet echt niet waarover je het hebt.
Leg mij het dan eens uit Loek deel jouw onvoorstelbare intellect
Snij mij een partje van jouw intellectuele taart het hoeft niet lekker te zijn als het maar gezond is!
!!!
http://www.sugimotohiroshi.com/seascape.html
@Hristina, ook mooi :).